Lost Eternally - Mayfield

I hate to say it but I don’t think about you as much as I did

You left your mark on my skin

I never thought it would be this hard to forget you and the things you left in

me- they grew their roots the day you just collapsed from the weight

Over and over you clung to your bleeding heart

You held my hand when I was young

If you found God, I’d like to know

Are you down in the dirt?

Rusted and run down;

the pain was too much

He put the gun to his skull, left his blood on the walls- cleared a space in

his head

They said in time all of this would heal, but thats not quite how I feel

It’s not the passing days that will sew me back

'Cause I have come to terms with why you killed yourself, but why you chose to

abandon us all I wish to never know

You held my hand when I was young

If you found God, I’d like to know- will there be time and a place to see all

the love I’ve lost eternally?

Down in the dirt

Rusted and run down;

the pain was too much

He put the gun to his skull, left his blood on the walls- cleared a space in

his head

Now he’s dead

Dead like the leaves that fell from the trees

November 15th, you’re always with me

I’m a constant reminder to always believe things will get better.

Take it from me

Now you’re living through the distant memories

I’ve given lots of thought to all of this

The loss I feel will never be replaced, so I’ll scream my heart out to let you

live again

I try and feel you here, just like you never left my side

This cut is deep so let me sleep, it’s the only way you’re alive

You lived for adventure and the natural highs

Climbing mountains, falling from the sky

You took your life, well I’m still here

I feel your essence in the forest air

Ik zeg het niet graag, maar ik denk niet zoveel aan je als ik deed

Je hebt je sporen achtergelaten op mijn huid

Ik had nooit gedacht dat het zo moeilijk zou zijn om jou en de dingen die je achterliet te vergeten

ik - ze groeiden hun wortels op de dag dat je net instortte van het gewicht

Keer op keer klampte je je vast aan je bloedende hart

Je hield mijn hand vast toen ik jong was

Als je God hebt gevonden, zou ik dat graag willen weten

Zit je in de modder?

Verroest en vervallen;

de pijn was te veel

Hij zette het pistool tegen zijn schedel, liet zijn bloed op de muren achter - maakte een ruimte vrij in

zijn hoofd

Ze zeiden dat dit allemaal op tijd zou genezen, maar dat is niet helemaal hoe ik me voel

Het zijn niet de voorbijgaande dagen die me terug zullen naaien

Omdat ik het eens ben geworden over waarom je zelfmoord pleegde, maar waarom je ervoor koos om

verlaat ons alles wat ik nooit zou willen weten

Je hield mijn hand vast toen ik jong was

Als je God hebt gevonden, zou ik graag willen weten of er tijd en een plek is om alles te zien

de liefde die ik voor altijd heb verloren?

Beneden in het vuil

Verroest en vervallen;

de pijn was te veel

Hij zette het pistool tegen zijn schedel, liet zijn bloed op de muren achter - maakte een ruimte vrij in

zijn hoofd

Nu is hij dood

Dood als de bladeren die van de bomen vielen

15 november, je bent altijd bij me

Ik herinner me er constant aan dat ik altijd moet geloven dat dingen beter zullen worden.

Neem het van mij aan

Nu leef je door de verre herinneringen

Ik heb hier goed over nagedacht

Het verlies dat ik voel zal nooit worden vervangen, dus ik zal het uitschreeuwen om je toe te laten

Leef opnieuw

Ik probeer je hier te voelen, net alsof je nooit van mijn zijde hebt geweken

Deze snee is diep, dus laat me slapen, het is de enige manier waarop je leeft

Je leefde voor avontuur en de natuurlijke hoogtepunten

Bergen beklimmen, uit de lucht vallen

Je nam je leven, nou ik ben er nog steeds

Ik voel je essentie in de boslucht