Block Your Number - Maude Latour

I remember when we first fell in love

Symphonies at the bus stop on a Tuesday

I was wearing blue Nike high tops

You were annotating Greek tragedies

I spent the next eight months

Documentin' my heart in voice memos

Tryna' write down my feelings in real time

Part of me knew it would slip through my fingers so quickly

Like it always does

I guess I was too much for you

Or was I just not enough for you?

I can never decide, so I analyze

Replay all the scenes on my movie screen

How I pulled away and you made me pay

That weekend in May, that night in July

Blame it on summer, blame it on distance

Blame it on me, on all my resistance

To getting so close, I might really need you

You’re the one person, who might really see through

All of my bullshit, all of my anger

That time when you called and I didn’t answer

So I just relive, miscommunications

And then I go back to our last conversation

Now you’re leaning against a brick wall

With your backpack on baby

You look so much older than

Than when I met you

I can’t believe its over

I watch our lives untangle

I guess that this is the part when

I block your number

Sorting through the new ounces of conversation

Your inflection tells me if you mean it

Modern love is so damn romantic

The irony of poor connection as we talk over FaceTime

What a metaphor

You say I remind you of fiction

A remarkable girl but also a nightmare

You found it poetic and sometimes magnetic

Until you got sick of my psychoanalysis

Like they always do

I’ll blame it on summer, I’ll blame it on distance

I’ll blame it on you, on all your persistence

That it’s only chances, and it’s only time

And if it were perfect, I wouldn’t be cryin'

On the floor of my dorm room, you wait in the lobby

And you keep insistin' and I keep on sobbin

And I just relive the deliberations

And then I go back to our last conversation

Now you’re leaning against a brick wall

With your backpack on baby

You look so much older than

Than when I met you

I can’t believe it’s over

I watch our lives untangle

I guess that this is the part when

I block your number

I’ll blame it on summer, I’ll blame it on distance

I’ll blame it on you, on all your persistence

That it’s only chances, and it’s only time

And if it were perfect, I wouldn’t be cryin'

On the floor of my dorm room, you wait in the lobby

And you keep insistin' and I keep on sobbin

And I just relive the deliberations

And then I go back to our last conversation

Ik herinner me toen we voor het eerst verliefd werden

Symfonieën bij de bushalte op dinsdag

Ik droeg blauwe Nike high-tops

Je maakte aantekeningen bij Griekse tragedies

Ik heb de volgende acht maanden doorgebracht

Documenteer mijn hart in spraakmemo's

Probeer mijn gevoelens in realtime op te schrijven

Een deel van mij wist dat het zo snel door mijn vingers zou glippen

Zoals het altijd doet

Ik denk dat ik te veel voor je was

Of was ik gewoon niet genoeg voor je?

Ik kan nooit beslissen, dus ik analyseer

Speel alle scènes opnieuw af op mijn filmscherm

Hoe ik me terugtrok en je me liet betalen

Dat weekend in mei, die avond in juli

Geef de zomer de schuld, de afstand de schuld

Geef mij de schuld, al mijn weerstand

Om zo dichtbij te komen, heb ik je misschien echt nodig

Jij bent de enige persoon die er misschien echt doorheen kan kijken

Al mijn onzin, al mijn woede

Die keer dat je belde en ik niet opnam

Dus ik herbeleef het gewoon, miscommunicaties

En dan ga ik terug naar ons laatste gesprek

Nu leun je tegen een bakstenen muur

Met je rugzak op baby

Je ziet er zo veel ouder uit dan

dan toen ik je ontmoette

Ik kan niet geloven dat het voorbij is

Ik kijk hoe onze levens ontwarren

Ik denk dat dit het deel is wanneer:

Ik blokkeer je nummer

Sorteren door de nieuwe grammen van conversatie

Je stembuiging zegt me of je het meent

Moderne liefde is zo verdomd romantisch

De ironie van een slechte verbinding terwijl we praten over FaceTime

Wat een metafoor

Je zegt dat ik je aan fictie doe denken

Een opmerkelijk meisje maar ook een nachtmerrie

Je vond het poëtisch en soms magnetisch

Totdat je mijn psychoanalyse zat werd

Zoals ze altijd doen

Ik geef de zomer de schuld, ik geef de afstand de schuld

Ik geef het jou de schuld, al je doorzettingsvermogen

Dat het alleen maar kansen zijn, en alleen tijd

En als het perfect was, zou ik niet huilen

Op de vloer van mijn slaapzaal wacht je in de lobby

En jij blijft aandringen en ik blijf snikken

En ik herbeleef gewoon de beraadslagingen

En dan ga ik terug naar ons laatste gesprek

Nu leun je tegen een bakstenen muur

Met je rugzak op baby

Je ziet er zo veel ouder uit dan

dan toen ik je ontmoette

Ik kan niet geloven dat het voorbij is

Ik kijk hoe onze levens ontwarren

Ik denk dat dit het deel is wanneer:

Ik blokkeer je nummer

Ik geef de zomer de schuld, ik geef de afstand de schuld

Ik geef het jou de schuld, al je doorzettingsvermogen

Dat het alleen maar kansen zijn, en alleen tijd

En als het perfect was, zou ik niet huilen

Op de vloer van mijn slaapzaal wacht je in de lobby

En jij blijft aandringen en ik blijf snikken

En ik herbeleef gewoon de beraadslagingen

En dan ga ik terug naar ons laatste gesprek