Petite mort - Matmatah

Silencieuse comme l’aspirine

Tu t’imprègnes de mon ADN

Comme de la naphtaline

Malheureuse, je t’imagine

Quand même un peu plus digne

Nous ne sommes plus vraiment les mêmes

A en croire les signes

Je pleure ce qu’il reste de ma petite mort

Ces quelques suées inodore

Je pleure ce qu’il reste de ma petite mort

Je veux sourire quand je m’endors

Ambitieuses jolies ritournelles s’endorment

Au fond du lui

Consensuelles et au mépris

De nos passerelles

Je pleure ce qu’il reste de ma petite mort

Mais j’y retournerai encore

Je pleure ce qu’il reste de ma petite mort

Je veux sourire quand je m’endors

Malicieuse au fond du Jean, magicienne

Comédienne qui voudrait tant faire mine

Que ça revienne

Je pleure ce qu’il reste de ma petite mort

Ne faisons plus mentir nos corps

Je pleure ce qu’il reste de ma petite mort

J’aimerais sourire quand je m’endors

Stil als aspirine

Je zuigt mijn DNA op

Zoals mottenballen

Ongelukkig, ik stel me je voor

Nog een beetje waardiger

We zijn niet echt meer hetzelfde

Volgens de tekenen

Ik rouw om wat er overblijft van mijn kleine dood

Deze paar geurloze zweetjes

Ik rouw om wat er overblijft van mijn kleine dood

Ik wil lachen als ik in slaap val

Ambitieuze mooie refreinen vallen in slaap

Diep in hem

Consensueel en met minachting

Van onze poorten

Ik rouw om wat er overblijft van mijn kleine dood

Maar ik zal weer terug gaan?

Ik rouw om wat er overblijft van mijn kleine dood

Ik wil lachen als ik in slaap val

Ondeugend aan de onderkant van de jeans, goochelaar

Actrice die zo graag de mijne zou willen hebben

laat het terugkomen

Ik rouw om wat er overblijft van mijn kleine dood

Laten we ons lichaam niet meer laten liegen

Ik rouw om wat er overblijft van mijn kleine dood

Ik zou graag willen glimlachen als ik in slaap val