La fille du chat noir - Matmatah

Elle est toujours à la bourre, la fille du Chat Noir.

Avec sa petite gueule d’amour, toujours elle nous égare.

Ses grands yeux bleus s'étonnent, quand on est trop bavards.

Après deux, trois verres de rhum, la fille du Chat Noir.

Et c’est comme ça tous les jours, on attend de la voir.

On flippe et on se rassure, au moindre de ses retards.

Depuis l’temps qu’on se biture, nous les piliers de comptoir.

Elle sait bien qu’elle est toujours, derrière nos yeux hagards.

Faut dire qu’elle aime bien sentir nos regard.

Sur elle glisser de haut en bas au hasard.

Pour elle c’est bien plus grisant que de se voir.

Nue dans sa chambre debout devant son miroir.

On lui a tous un jour promis la lune, quel espoir?

Car on a beau lui faire la cour, à chaque fois elle se marre.

Elle sait que tous nos beaux discours, ne sont que des miroirs.

Aux alouettes car le soir, on finit tous au radar

Faut dire qu’on s’en fout bien tous de savoir

Si l’un de nous sera l’heureux veinard

L’homme de sa vie, et si c'était un cauchemar?

Nous c’qu’on préfère c’est encore est toujours boire.

Alors pour la faire sourire c’est pire que le Dakar.

On se bouscule et alors c’est vraiment le bazar.

Pour la faire danser, rire ou lui payer un pétard.

Pour qu’elle nous aime encore comme au premier soir.

Ze is altijd op vrije voeten, de dochter van de Black Cat.

Met haar liefdesgezichtje leidt ze ons altijd op een dwaalspoor.

Zijn grote blauwe ogen vragen zich af wanneer we te spraakzaam zijn.

Na twee, drie glazen rum, de dochter van de Black Cat.

En zo is het elke dag, we wachten om haar te zien.

We raken in paniek en stellen onszelf gerust, bij de minste vertraging.

Sinds de tijd dat we elkaar bijten, staan ​​we aan de pilaren van de toonbank.

Ze weet heel goed dat ze er altijd is, achter onze verwilderde ogen.

Moet zeggen dat ze graag onze blik voelt.

Daarop schuif je willekeurig op en neer.

Voor haar is het veel spannender dan elkaar zien.

Naakt in haar kamer staande voor haar spiegel.

We hebben hem allemaal ooit de maan beloofd, welke hoop?

Want hoeveel we haar ook het hof maken, elke keer verveelt ze zich.

Ze weet dat al onze mooie toespraken slechts spiegels zijn.

Tot de leeuweriken want 's avonds komen we allemaal op de radar

Moet zeggen dat het ons helemaal niets kan schelen om het te weten

Als een van ons de gelukkige is

De man van haar leven, wat als het een nachtmerrie was?

Wat we het liefste drinken is nog steeds drinken.

Dus om haar aan het lachen te maken is het erger dan Dakar.

We schuiven aan en dan is het echt een zooitje.

Om haar te laten dansen, lachen of een vuurwerk voor haar te kopen.

Zodat ze nog steeds van ons houdt zoals op de eerste nacht.