Crève les yeux - Matmatah

Quand l’or de Tiffany s’incruste dans les corps

D’une beat generation de Disney store

Et partouzent les murs du Carlton Arms Hotel

Des filles de peinture qui font l’amour au ciel

J’aimerais savoir combien d’entre elles

N’ont pas pleuré de joie

En me voyant faire de même avec toi

Ca crève les yeux

Les néons de Time Square continuent de cracher

Un flot de fausse lumière qui sent le renfermé

Mais ça flashe entre nos murs autant s’y réfugier

Vingt-cinq enluminures éblouissent le plancher

J’ai peiné à croire que l’une d’entre elles

N’ait pas pleuré de joie

En te voyant faire de même avec moi

Ca crève les yeux

Qui a donc pris le temps de regarder en l’air

D’oublier le présent d’oublier les affaires?

Ca rève entre nos murs, regarde ces furies

Faire monter le mercure, l’amour au ralenti

Je n’en attendais pas moins d’elles

J’en ai pleuré de joie

C’est toujours le même problème avec moi

Je n’en attendais pas moins d’elles

J’en ai pleuré de joie

C’es toujours un nouveau poème avec toi

Wanneer Tiffany's goud zich in lichamen nestelt

Van een beatgeneratie in de Disney-winkel

En dwaal over de muren van het Carlton Arms Hotel

Meisjes schilderen die de liefde bedrijven in de hemel

Ik zou graag willen weten hoeveel van hen

Huilde niet van vreugde

Kijken hoe ik hetzelfde met jou doe

Het is zo duidelijk

Neonlichten van Times Square blijven spugen

Een stroom vals licht die muf ruikt

Maar het flitst zo vaak tussen onze muren om daar te schuilen

Vijfentwintig verlichtingen verblinden de vloer

Ik vind het moeilijk te geloven dat een van hen

Huilde niet van vreugde

Kijken hoe jij hetzelfde bij mij doet

Het is zo duidelijk

Wie nam de tijd om op te kijken

Om het heden te vergeten om zaken te vergeten?

Het droomt tussen onze muren, kijk naar deze furies

Verhoog het kwik, liefde in slow motion

Ik had niet minder van hen verwacht.

Ik huilde van vreugde

Het is altijd hetzelfde probleem met mij

Ik had niet minder van hen verwacht.

Ik huilde van vreugde

Bij jou is het altijd een nieuw gedicht