Malinconica - Marlene Kuntz

Ti ho vista sai?

Seduta in quel caffè…

Ieri ci passavo innanzi

Perso in fatti miei

E un amico inutile

Mi ha chiamato per un drink:

«beh» gli ho detto «ok»

E lui con fare affabile

Giù con cento «come stai?

Cosa fai e cosa non fai?»

Non sentivo.

Non parlavo

Io guardavo te

E meravigliosamente un istante ha invaso il tempo

E magnificamente quel gesto ha preso il campo

E tu mi hai rapito

E ti ho rivista, sai?

Perché ho visto un altro «me»

Quello che stava seduto lì

Sei anni fa;

E ti sei levata e sei

Scivolata soffice

Sugli oggetti e

Fra la gente inconsapevole

E meravigliosamente un istante ha invaso il tempo

E magnificamente quel gesto ha preso il campo

E tu mi hai rapito

Vellutata nostalgia

Serica malinconia

Ik heb je gezien, weet je dat?

Zittend in dat café...

Gisteren kwam ik langs

Verloren in mijn bedrijf

En een nutteloze vriend

Hij belde me voor een drankje:

"Nou" zei ik "ok"

En hij met een minzame do

Weg met honderd "hoe gaat het?

Wat doe je en wat doe je niet?"

Ik voelde niet.

ik heb niet gesproken

Ik keek naar jou

En wonderbaarlijk een instant binnengevallen tijd

En prachtig ging dat gebaar het veld in

En je hebt me ontvoerd

En ik zag je weer, weet je?

Omdat ik een andere "ik" zag

Degene die daar zat

Zes jaar geleden;

En je stond op en je bent

Zacht glijden

op objecten en

Onder de onwetende mensen

En wonderbaarlijk een instant binnengevallen tijd

En prachtig ging dat gebaar het veld in

En je hebt me ontvoerd

Fluweelzachte nostalgie

Zijdeachtige melancholie