E Poi Il Buio - Marlene Kuntz
Hieronder staat de songtekst van het nummer E Poi Il Buio , artiest - Marlene Kuntz met vertaling
Tekst van het liedje " E Poi Il Buio "
Originele tekst met vertaling
E Poi Il Buio
Marlene Kuntz
Оригинальный текст
Il sole disegna un cerchio rutilante
Sul telo di lino delle nuvole sfilacciate
Frapposte alla mia sbirciata distratta
E con morbida perfezione
La circonferenza si adagia
Sul lungo crinale del monte
Dietro il quale scenderà
In qualche placido istante
La finestra socchiusa sfiora la sedia
E fluisce un carezzevole soffio
Che lambisce i miei piedi
Con invisibile avvolgimento:
Io penso all’effusione
Di un abbraccio rapito ai dispetti del tempo
A un amore caldo
Come il raggio di luna degli innamorati
E quando la luna verrà sarà la stessa di allora?
Quella che di noi farà di nuovo una cosa sola?
E quando la luna verrà sarà la stessa di allora?
Quella che dopo ci porterà alle carezze dell’aurora?
Il sole disegna mezzo cerchio esitante
Su sbuffi di nuvole andate
E Oriente indorato risponde
All’acceso Ponente
Guardo le rocce innevate nel blu luminoso:
Sei là con lo sguardo
Lo stesso che mi hai regalato lasciandomi solo
Ti ho persa quel giorno e mai più ho ritrovato
La scia deliziosa del tuo fascinare
E se fosse successo mi avresti rivisto scodinzolare…
(devono aver diviso in due il mondo
E penso di essere dalla parte sbagliata)
E quando la luna verrà sarà la stessa di allora?
Quella che di noi farà di nuovo una cosa sola?
E quando la luna verrà sarà la stessa di allora?
Quella che dopo ci porterà alle carezze dell’aurora?
Ora il sole
Disegna
Un commiato straziante
Di squarci roventi
Fra nuvole ostili
Veloci
Nel giungere a frotte
Sui miei capogiri
Nell’ombra
Del monte
Mi pento
Di averti
Lasciata
Tornare
E poi il buio
Neanche un graffio di luna nel cielo
Перевод песни
De zon tekent een gloeiende cirkel
Op het linnen doek van de gerafelde wolken
Afgezet tegen mijn afgeleide blik
En met zachte perfectie
De omtrek achterover
Op de lange kam van de berg
Waarachter het zal dalen
In een paar rustige momenten
Het openstaande raam raakt de stoel
En een strelende adem stroomt
Dat lapt mijn voeten
Met onzichtbare wikkeling:
Ik denk aan de uitstorting
Van een omhelzing, in vervoering gebracht door de tijd
Op een warme liefde
Als de manestraal van geliefden
En als de maan komt, zal het dan hetzelfde zijn als toen?
Wie van ons zal weer één ding maken?
En als de maan komt, zal het dan hetzelfde zijn als toen?
Degene die ons later naar de strelingen van de dageraad zal leiden?
De zon tekent een aarzelende halve cirkel
Op wolkenwolken gaan
En de gouden Oriënt antwoordt
Aan de westkant
Ik kijk naar de besneeuwde rotsen in het heldere blauw:
Je bent erbij met de look
Dezelfde die je me gaf door me met rust te laten
Ik verloor je die dag en vond het nooit meer
Het heerlijke spoor van je fascinatie
En als dat was gebeurd had je me weer met mijn staart zien kwispelen...
(ze moeten de wereld in tweeën hebben gedeeld)
En ik denk dat ik aan de verkeerde kant zit)
En als de maan komt, zal het dan hetzelfde zijn als toen?
Wie van ons zal weer één ding maken?
En als de maan komt, zal het dan hetzelfde zijn als toen?
Degene die ons later naar de strelingen van de dageraad zal leiden?
Nu de zon
Tekenen
Een hartverscheurend afscheid
Van hete wonden
Tussen vijandige wolken
Snel
In groten getale komen
Over mijn duizeligheid
In de schaduwen
van de berg
ik heb er spijt van
Jou hebben
Links
Opbrengst
En dan de duisternis
Geen krasje van de maan aan de hemel
Andere nummers van deze artiest:
Meer dan 2 miljoen songteksten
Liedjes in verschillende talen
Vertalingen
Hoogwaardige vertalingen in alle talen
Snel zoeken
Vind binnen enkele seconden de teksten die je nodig hebt