In Delirio - Marlene Kuntz

Giunto alle remote sponde del soliloquio:

Fin qua tutto bene!

Solitudine, profonde fortune

Per farmi capire che conviene

Un viaggio di molti bagliori e falene

Assai fuori nel loro daffare

(Ho qualche pretesa di giustificare

Le incomode tentazioni…)

La mia Penelope tesse il ritratto di me

Che non so se tornare

Come una mitica cosa che valga la pena

Di rappresentare

Distrutto, baby, spossato, mia piccola

Da ogni pietosa sciocchezza

Che una marmaglia di predicatori vestiva

Con ogni certezza

Distrutto, baby, spossato, mia piccola

Da ogni pietosa certezza

Che una marmaglia di polli e caproni gestiva

Con ovvia sciocchezza

Penetro il folto di fronte: alle spalle

Le onde mi stanno a guardare

Ostaggio!

(Cordoglio…) mi sono rapito

Nel bosco delle sparizioni

E parlo a me stesso e mi voglio lontano

Da tutti quei rompicoglioni

La mia Penelope tesse il ritratto di me

Che non so se tornare

Come una mitica cosa che valga la pena

Di rappresentare

Distrutto, baby, spossato, mia piccola

Da ogni pietosa sciocchezza

Che una marmaglia di predicatori vestiva

Con ogni certezza

Distrutto, baby, spossato, mia piccola

Da ogni pietosa certezza

Che una marmaglia di polli e caproni gestiva

Con ovvia sciocchezza

Vago nel folto di fronde in delirio

Aangekomen aan de afgelegen kusten van monoloog:

Tot zover goed!

Eenzaamheid, diepe fortuinen

Om mij te laten begrijpen dat het de moeite waard is

Een reis van vele gloed en motten

Ver buiten hun zaken

(Ik heb een claim om te rechtvaardigen)

De ongemakkelijke verleidingen ...)

Mijn Penelope weeft een foto van mij

Ik weet niet of ik moet terugkeren

Als een mythisch ding dat de moeite waard is

Te representeren

Versleten, baby, versleten, mijn baby

Van alle zielige onzin

Wat een menigte predikers gekleed

Met alle zekerheid

Versleten, baby, versleten, mijn baby

Van enige erbarmelijke zekerheid

Dat een bende kippen en geiten erin slaagde

Met duidelijke onzin

Ik penetreer de dikke van voren: achter

De golven houden me in de gaten

Gegijzelde!

(Condoleance ...) Ik ben in vervoering

In het bos van verdwijningen

En ik praat tegen mezelf en ik wil dat ik weg ben

Van al die pijn in de kont

Mijn Penelope weeft een foto van mij

Ik weet niet of ik moet terugkeren

Als een mythisch ding dat de moeite waard is

Te representeren

Versleten, baby, versleten, mijn baby

Van alle zielige onzin

Wat een menigte predikers gekleed

Met alle zekerheid

Versleten, baby, versleten, mijn baby

Van enige erbarmelijke zekerheid

Dat een bende kippen en geiten erin slaagde

Met duidelijke onzin

Ik dwaal in de dikke bladeren in delirium