Canzone Di Domani - Marlene Kuntz

Sono lontano…

Lontano monti e mari, lontano da te

Io, la fossa e le ossa: un mucchio penoso sui vecchi guai

Seduto qua per chi mi vuole qua

Su cento guai

Offendo la carta con sgorbi ritorti

È un cuore!

Arrenditi… o ribellati

Non parlo più, non rispondo più

Non l’ho fatto mai e mai lo farò

Se c'è mistero accetta e rispetta

La non-novità

Sono anni ormai, e tu lo sai

Posso fare fuori parti di voi con facilità

La mostruosità di ciò ravviva la parte cattiva

Che non ho avuto mai

Eri malata?

Oh, Ape Regina, divina e dorata

Perdono io ti chiederei… ma non ci sei più!

E in queste stanze si urla e un tonfo scuce la pelle

Glaciale un brivido sale dal basso scompaio

Non ci son più, non ci sei più, non ci son più

Non ci sei più, non ci sei più

Posso fare fuori parti di voi con facilità

La mostruosità di ciò ravviva la parte cattiva

Che non ho avuto mai

Nasconderò con miele colante il vuoto che avanza

Io ora nasconderò

Dove vivevi tu

Dove vivevi solo tu

Ik ben ver weg…

Verre bergen en zeeën, ver van jou

Ik, de put en de botten: een zielige hoop op oude problemen

Hier zitten voor wie me hier wil

Van de honderd problemen

Ik beledig het papier met verdraaide krabbels

Het is een hart!

Geef het op ... of kom in opstand

Ik spreek niet meer, ik antwoord niet meer

Ik heb het nog nooit gedaan en zal het ook nooit doen

Als er mysterie is, accepteer en respecteer

De niet-nieuwigheid

Al jaren, en je weet het

Ik kan gemakkelijk delen van je verwijderen

Het gedrocht hiervan verlevendigt het slechte deel

die ik nog nooit heb gehad

Was je ziek?

Oh, Queen Bee, goddelijk en gouden

Vergeving zou ik je willen vragen... maar je bent er niet meer!

En in deze kamers is er geschreeuw en een plof splijt de huid

Glaciaal een rilling stijgt op van beneden ik verdwijn

Er zijn niet meer, je bent niet meer, er zijn niet meer

Je bent weg, je bent weg

Ik kan gemakkelijk delen van je verwijderen

Het gedrocht hiervan verlevendigt het slechte deel

die ik nog nooit heb gehad

Ik zal de oprukkende leegte verbergen met druipende honing

Ik zal me nu verstoppen

Waar je woonde

Waar alleen jij woonde