Сыновья - Марк Бернес, Оскар Борисович Фельцман

Нам такая судьба,

Нам суровая доля досталась.

И такая земля

До последней травинки твоя.

Нам в разлуках нельзя

Забывать хоть на самую малость,

Что в далёких домах

Ожидают отцов сыновья, сыновья.

Нас в жестоких боях

Не сломила ни боль, ни усталость.

Даже смерть не страшна,

Если в этом победа твоя.

Нам в походах нельзя

Уставать хоть на самую малость,

Потому что в поход

Провожают отцов сыновья, сыновья.

Но бывало в пути,

Что победа с бедою встречалась.

Закалялось в огне

Твоё сердце, отчизна моя.

Нам от правды нельзя

Отступить хоть на самую малость,

Потому что идут

По дороге отцов сыновья, сыновья.

Много дел на земле

Нам ещё переделать осталось.

По дороге побед

Трудовая шагает семья.

И нельзя сыновьям

Отставать хоть на самую малость,

Потому что у них

Подрастают свои сыновья, сыновья.

We zijn zo'n lot

We hebben een hard aandeel.

En zo'n land

Tot het laatste grassprietje van jou is.

We kunnen niet uit elkaar zijn

Vergeet zelfs een beetje

Wat zit er in verre huizen

Vaders wachten op zonen, zonen.

Wij in felle gevechten

Noch pijn, noch vermoeidheid brak.

Zelfs de dood is niet verschrikkelijk

Als dit uw overwinning is.

We kunnen niet gaan wandelen

Word op zijn minst een beetje moe,

Want tijdens een wandeling

Vaders worden begeleid door zonen, zonen.

Maar het gebeurde onderweg

Die overwinning ontmoette ongeluk.

Gehard in vuur

Jouw hart, mijn vaderland.

We kunnen niet van de waarheid

Trek je zelfs een beetje terug,

Omdat ze komen

Op het pad van vaders, zonen, zonen.

Veel dingen te doen op aarde

We moeten het nog steeds opnieuw doen.

Op weg naar overwinningen

Arbeidersfamilie loopt.

En zonen kunnen niet

Loop zelfs een beetje achter,

Omdat ze hebben

Hun zonen groeien op, zonen.