Suolainen maa - Marja Mattlar, Jaakko Viitala, Frédéric Paris

Eilinen ei luota huomiseen,

yö etsii syytä varjoilleen.

Hiipien käy aamu huoneeseen

paljastaen kasvot valvoneen.

Synnyimme suolaiseen maahan,

sanojen vankilaan.

Arvataan ja luulot uskotaan,

elämältä päivät suojataan.

Suljetaan ja tiukkaan lukitaan,

huomaamatta hautaan liu’utaan.

Ei kukaan ihmistä opi

kirjoista lukemaan.

En tahdo ankkuriin jäädä

sanojen satamaan.

Luovutaan, nämä suomut pudotetaan,

siirretään vuori paikaltaan.

Lämmitä kohmeista multaa

roudasta sulamaan.

Hoivaile suolaista maata,

houkuta kasvamaan,

houkuta kasvamaan.

Gisteren vertrouwt morgen niet,

de nacht zoekt reden voor zijn schaduwen.

Sluip 's ochtends de kamer binnen

het gezicht van de supervisor blootleggen.

We zijn geboren in een zout land,

naar de gevangenis van woorden.

Raad en geloof overtuigingen

dagen zijn beschermd tegen het leven.

Gesloten en stevig op slot,

onopgemerkt glijdt het graf weg.

Niemand leert

van boeken om te lezen.

Ik wil niet voor anker blijven

naar de haven van woorden.

Laten we het opgeven, deze weegschaal zal vallen,

het verplaatsen van de berg uit zijn plaats.

Verwarm de beschimmelde mal

van vorst tot smelt.

Zorg voor het zoute land,

aantrekken om te groeien

verleiden om te groeien.