Marionette - Make Them Suffer

Cheer, the sad puppeteer

Who constantly tugs as he snickers and sneers

Frantically wiping his tears

I’m always dancing in tandem, with his teardrops so pained

To the weeping;

I shamefully lend out my frame

Contortedly pulled to the center of stage

A re-enactment of his tragedy, again and again

Some abstracted form of attraction, over and over, again!

Marionette, I play my part!

The crowd have all gone, but the show must go on

I play my part!

Dance to the beat of his tears

His story had chilled me, haunting my guilty ways

He wept for days over a picture frame

Scrawling to pages his play

A marionette, I play my part!

The crowd have all gone, but the show must go on

I play my part!

Dance to the beat of his tears

I watched his comfort turn to pain

As he scowled his reflection

How long had he been locked away?

Had it turned him insane?

«Shatter the frame

It mirrors my pain, it’s not me it’s not me, I say»!

A reflection of age

«Watch me shatter and break»

«This world was never meant for me

Keep me, locked away

(Keep me locked away)

This world was never meant for me

(Was not made for me)

The show must go, on»

The sad puppeteer he will stay

Cheer, de droevige poppenspeler

Die constant trekt terwijl hij grinnikt en schampert

Verwoed zijn tranen afvegend

Ik dans altijd in tandem, met zijn tranen zo pijnlijk

Aan het huilen;

Ik leen op schandelijke wijze mijn montuur uit

Verwrongen naar het midden van het podium getrokken

Een herhaling van zijn tragedie, keer op keer

Een geabstraheerde vorm van aantrekkingskracht, steeds weer opnieuw!

Marionette, ik speel mijn rol!

Het publiek is allemaal weg, maar de show moet doorgaan

Ik speel mijn rol!

Dans op het ritme van zijn tranen

Zijn verhaal had me koud gemaakt en spookte door mijn schuldige manieren

Hij huilde dagenlang om een ​​fotolijstje

Krabbelen naar pagina's zijn spel

Een marionet, ik speel mijn rol!

Het publiek is allemaal weg, maar de show moet doorgaan

Ik speel mijn rol!

Dans op het ritme van zijn tranen

Ik zag zijn troost veranderen in pijn

Terwijl hij naar zijn spiegelbeeld keek

Hoe lang zat hij al opgesloten?

Was hij er gek van geworden?

"Breek het frame"

Het weerspiegelt mijn pijn, ik ben het niet, ik ben het niet, zeg ik»!

Een weerspiegeling van leeftijd

"Kijk hoe ik verbrijzel en breek"

«Deze wereld was nooit voor mij bedoeld»

Houd me op slot

(Houd me opgesloten)

Deze wereld was nooit voor mij bedoeld

(was niet voor mij gemaakt)

De show moet doorgaan"

De trieste poppenspeler zal hij blijven