Vortex (Interdimensional Spiral Hindering Inexplicable Euphoria) - Make Them Suffer

Spiralling down, the void is pulling me.

Twisting me.

Willingly, I’ll abandon all I knew.

Circling.

When I’m finally down the drain, I will see it differently.

Sadly that’s the best I can do.

I think I’ve fallen apart.

Left only an empty dial tone.

I’m going back to the start.

Vortex completes the cycle.

It spat me down and out decrepit and weak,

A crippled mess as I was destined to be.

A shattered man for everybody to see.

Can’t figure how to put this delicately so…

AA AAA AAAA AA A

So here we go…

Vortex completes the cycle.

Circling.

When I’m finally down the drain, I will see it differently.

Sadly that’s the best I can do.

I think I’ve fallen apart.

Left only an empty dial tone.

I’m going back to the start.

Vortex completes the cycle.

Down where the darkness reigns.

Unto the the deepest void.

Bone marrow heaves the weight

Of the unconscious world.

And we will find our place

Amongst the stains of old.

Our ancient ways reclaimed,

Hidden beneath the fold.

It spat me down and out decrepit and weak,

A crippled mess as I was destined to be.

A shattered man for everybody to see.

Can’t figure how to put this delicately so…

AA AAA AAAA AA A

So here we go…

Vortex completes the cycle.

Als een spiraal naar beneden trekt de leegte me.

Mij ​​verdraaien.

Gewillig laat ik alles wat ik wist in de steek.

cirkelen.

Als ik eindelijk in de put zit, zal ik het anders zien.

Helaas is dat het beste wat ik kan doen.

Ik denk dat ik uit elkaar ben gevallen.

Alleen een lege kiestoon achtergelaten.

Ik ga terug naar het begin.

Vortex voltooit de cyclus.

Het spuugde me uit, vervallen en zwak,

Een kreupele puinhoop zoals ik voorbestemd was te zijn.

Een verbrijzelde man die iedereen kan zien.

Ik weet niet hoe ik dit zo subtiel moet zeggen...

AA AAA AAA AA A

Hier gaan we…

Vortex voltooit de cyclus.

cirkelen.

Als ik eindelijk in de put zit, zal ik het anders zien.

Helaas is dat het beste wat ik kan doen.

Ik denk dat ik uit elkaar ben gevallen.

Alleen een lege kiestoon achtergelaten.

Ik ga terug naar het begin.

Vortex voltooit de cyclus.

Beneden waar de duisternis regeert.

Tot in de diepste leegte.

Beenmerg heft het gewicht op

Van de onbewuste wereld.

En we zullen onze plek vinden

Tussen de vlekken van weleer.

Onze oude manieren teruggewonnen,

Verborgen onder de vouw.

Het spuugde me uit, vervallen en zwak,

Een kreupele puinhoop zoals ik voorbestemd was te zijn.

Een verbrijzelde man die iedereen kan zien.

Ik weet niet hoe ik dit zo subtiel moet zeggen...

AA AAA AAA AA A

Hier gaan we…

Vortex voltooit de cyclus.