Gioventù Bruciata - Mahmood

Che ne sanno loro della violenza

Chiusa dentro quattro matrimoni

Dove chi ama paga e chi non ama ci ripensa

Che ne sanno loro della Sfinge

Vista a otto anni con te

Ridevi, ridevi, ma mi hanno detto

Che a volte ridere è come fingere

Mettevi in macchina le tue canzoni arabe

E stonavi, poi mi raccontavi vecchie favole

Correvi nel deserto con lo zaino Invicta, ma

Non serve correre se oltre i soldi

Non hai più fiato, né felicità

C'è qualcosa che non capisco

Come fare un tuffo nel Mar Rosso

L’ho dimenticato troppo presto

Ma ricordo bene quando mi dicesti: «Resto»

Persi in una vita incasinata

Se ci pensi è meno complicata

Ripetevi sempre la stessa telefonata

«Maledetta questa vostra gioventù bruciata», ah

Che ne sanno loro delle partenze

Se gli addii fossero di moda

Forse saresti primo in tendenze

Giocavo in macchina con la Nintendo e i Pokémon

E ti lamentavi se io non volevo più parlare

Aprivi il finestrino per buttar la cenere

Non serve a niente nascondere con un sorriso

La merda che conosco già

C'è qualcosa che non capisco

Come fare un tuffo nel Mar Rosso

L’ho dimenticato troppo presto

Ma ricordo bene quando mi dicesti: «Resto»

Persi in una vita incasinata

Se ci pensi è meno complicata

Ripetevi sempre la stessa telefonata

«Maledetta questa vostra gioventù bruciata», ah

Wat weten ze over geweld?

Opgesloten in vier huwelijken

Waar degenen die houden van betalen en degenen die niet liefhebben, nog eens nadenken

Wat weten ze over de Sfinx?

Gezien om acht uur met jou

Je lachte, je lachte, maar ze vertelden me

Dat lachen soms net doet alsof

Je zet je Arabische liedjes in de auto

En je was vals, toen vertelde je me oude verhalen

Je rende door de woestijn met de Invicta-rugzak, ma

Het is niet nodig om te rennen als het geld over is

Je hebt geen adem meer, geen geluk

Er is iets dat ik niet begrijp

Zoals een duik nemen in de Rode Zee

Ik was het te snel vergeten

Maar ik herinner me nog goed dat je tegen me zei: "Ik blijf"

Verloren in een verknoeid leven

Als je erover nadenkt, is het minder ingewikkeld

Herhaal altijd hetzelfde gesprek

"Verdomme dit je verbrande jeugd", ah

Wat weten ze over vertrek?

Als afscheid in de mode was

Misschien ben jij de eerste in trends

Ik speelde in de auto met Nintendo en Pokémon

En jij klaagde als ik niet meer wilde praten

Je opende het raam om de as te gooien

Het heeft geen zin om je te verstoppen met een glimlach

De shit die ik al ken

Er is iets dat ik niet begrijp

Zoals een duik nemen in de Rode Zee

Ik was het te snel vergeten

Maar ik herinner me nog goed dat je tegen me zei: "Ik blijf"

Verloren in een verknoeid leven

Als je erover nadenkt, is het minder ingewikkeld

Herhaal altijd hetzelfde gesprek

"Verdomme dit je verbrande jeugd", ah