Sympathy - Madeline Juno

(Voicemail:

«Oh hey, it’s me.

I don’t know if you’ll get this, but.

it’s been just too much and.

I’m so done with it all and.

it’s over.

Bye.»)

You’re like the fallen leaves on the pavement

You lost yourself and your color again

You’re like the trees bending with the wind

You fear the storm.

I am the northern wind, I am cold as ice

under my skin so pale like snow

I’m pouring down on your face

Pouring down on your story so long.

I am a cup of tea

I have burnt your skin just with my touch

You won’t come close to me ever again

Won’t taste me ever again.

And you’re running like a child

The world’s got no sympathy this time

You’ve lost the piece of mind you liked the most, I know

And you’re running like a child

From what you know deep inside is right

I was there to hold on tight

As we set our hearts on fire.

We’re like a 3-minute song played on repeat

I was singing along

Your mouth wouldn’t speak the words

Your ears wouldn’t hear my words.

You’re like the end of a road

That I regret walking on for so long

Now I’ll turn my back

I will find a new map.

You’re like the weight of the whole world on my shoulder

You try to bring me down

You make it seem worse than it is

You make me feel worse than I did.

And you’re running like a child

The world’s got no sympathy this time

You lost the piece of mind you liked the most, I know

And you’re running like a child

From what you know deep inside is right

I was there to hold on tight

As we set our hearts on fire.

You’re like that one favorite book that I used to love

That I’ve read a hundred times

I’m gonna burn it down to the ground

I’m gonna throw it out, out, out.

You’re like a thought in my head

That I sorted out now, finally

Leave me, leave me, leave me

And get out of my mind

The world’s got no sympathy this time

Get out of my head

As I set our hearts on fire (fire… fire…)

(Voicemail:

«O, hé, ik ben het.

Ik weet niet of je dit krijgt, maar.

het is gewoon te veel geweest en.

Ik ben er zo klaar mee en.

het is voorbij.

Doei.")

Je bent als de gevallen bladeren op de stoep

Je bent jezelf en je kleur weer kwijt

Je bent als de bomen die buigen met de wind

Je bent bang voor de storm.

Ik ben de noordenwind, ik ben ijskoud

onder mijn huid zo bleek als sneeuw

Ik stort op je gezicht

Zo lang op je verhaal stromen.

Ik ben een kopje thee

Ik heb je huid verbrand alleen met mijn aanraking

Je komt nooit meer in de buurt van mij

Zal me nooit meer proeven.

En je rent als een kind

De wereld heeft deze keer geen sympathie

Je bent de gemoedsrust kwijt die je het leukst vond, ik weet het

En je rent als een kind

Van wat je diep van binnen weet, is goed

Ik was daar om me stevig vast te houden

Terwijl we ons hart in vuur en vlam zetten.

We zijn als een nummer van drie minuten dat herhaald wordt afgespeeld

Ik was aan het meezingen

Je mond zou de woorden niet spreken

Je oren zouden mijn woorden niet horen.

Je bent als het einde van een weg

Waar ik spijt van heb dat ik zo lang heb doorgelopen

Nu keer ik me de rug toe

Ik zal een nieuwe kaart zoeken.

Je bent als het gewicht van de hele wereld op mijn schouder

Je probeert me neer te halen

Je maakt het erger dan het is

Door jou voel ik me slechter dan ik.

En je rent als een kind

De wereld heeft deze keer geen sympathie

Je bent de gemoedsrust kwijt die je het leukst vond, ik weet het

En je rent als een kind

Van wat je diep van binnen weet, is goed

Ik was daar om me stevig vast te houden

Terwijl we ons hart in vuur en vlam zetten.

Je bent net dat ene favoriete boek waar ik van hield

Dat ik honderd keer heb gelezen

Ik ga het tot op de grond afbranden

Ik gooi het eruit, eruit, eruit.

Je bent als een gedachte in mijn hoofd

Dat heb ik nu geregeld, eindelijk

Laat me, verlaat me, verlaat me

En ga uit mijn hoofd

De wereld heeft deze keer geen sympathie

Ga uit mijn hoofd

Terwijl ik onze harten in vuur en vlam zet (vuur... vuur...)