Neukölln - Madeline Juno

Ich will nie wieder

Nie wieder nach Neukölln

Nie wieder fühlen, was ich vergessen will

Ich lass' mir lieber

Mein Herz mit Teer füllen

Denn wenn es kalt wird, ist es endlich still

Ich fühl mich leer

Denn ich bin nicht mal mehr traurig

Ich bin nicht mehr wütend

Ich bin alles wofür ich die Worte nicht find'

Erst Tage, dann Wochen

Jetzt sind Monate vorbei

Nur wohin

Mit all meinen Fragen

Bestimmt nehm' ich sie ins Grab

Oh well, then

Vielleicht war es nie gut genug

War ich dir zu viel?

Sag mir wozu

All die Jahre

«Für immer ich und du»

Sag mir wozu, oh

Ich will nie wieder

Nie wieder nach Neukölln

Nie wieder fühlen, was ich vergessen will

Ich lass' mir lieber

Mein Herz mit Teer füllen

Denn wenn es kalt wird, ist es endlich still

Und wenn ich von Liebe sprach

Hab ich immer dich gemeint

Hab ich an Vertrauen gedacht

Fielen mir nur uns beide ein

Ich will nie wieder

Nie wieder nach Neukölln

Nie wieder nach Neukölln

Wieso über's Telefon

Und warum genau nachts um drei, huh?

Du hast gewusst, ich war allein

Du bist nur kurz weggeflogen

Dann kamst du nie wieder heim

Weil, so face-to-face soll schmerzhaft sein

Und ich hab' dich angefleht

Komm, bitte nur ein Gespräch

Damit ich versteh' wieso du gehst

Wieso können wir nicht reden?

Vielleicht war ich nie mehr wert als nichts für dich, oh

Ich will nie wieder

Nie wieder nach Neukölln

Nie wieder fühlen, was ich vergessen will

Ich lass' mir lieber

Mein Herz mit Teer füllen

Denn wenn es kalt wird, ist es endlich still

Und wenn ich von Liebe sprach

Hab ich immer dich gemeint

Hab ich an Vertrauen gedacht

Fielen mir nur uns beide ein

Ich will nie wieder

Nie wieder nach Neukölln

Nie wieder nach Neukölln

ik wil nooit meer terug

Nooit meer naar Neukölln

Nooit meer voelen wat ik wil vergeten

ik doe het liever niet

Vul mijn hart met tar

Want als het koud wordt, is het eindelijk stil

ik voel me leeg

Omdat ik niet eens meer verdrietig ben

ik ben niet meer boos

Ik ben alles waar ik de woorden niet voor kan vinden

Eerste dagen, dan weken

Er zijn nu maanden verstreken

alleen waar

Met al mijn vragen

Ik weet zeker dat ik haar mee naar het graf zal nemen

Ach, dan

Misschien was het nooit goed genoeg

was ik teveel voor jou?

vertel me waarom

alle jaren

"Voor altijd ik en jij"

Vertel me waarom, oh

ik wil nooit meer terug

Nooit meer naar Neukölln

Nooit meer voelen wat ik wil vergeten

ik doe het liever niet

Vul mijn hart met tar

Want als het koud wordt, is het eindelijk stil

En toen ik over liefde sprak

Ik bedoelde jou altijd

ik dacht aan vertrouwen

Ik kan alleen maar aan ons twee denken

ik wil nooit meer terug

Nooit meer naar Neukölln

Nooit meer naar Neukölln

Waarom via de telefoon?

En waarom precies om drie uur 's nachts, hè?

Je wist dat ik alleen was

Je vloog maar voor een korte tijd weg

Toen kwam je nooit meer thuis

Omdat face-to-face pijnlijk zou moeten zijn

En ik smeekte je

Kom op, gewoon een gesprek, alsjeblieft

Zodat ik kan begrijpen waarom je weggaat

Waarom kunnen we niet praten?

Misschien was ik nooit meer waard dan niets voor jou, oh

ik wil nooit meer terug

Nooit meer naar Neukölln

Nooit meer voelen wat ik wil vergeten

ik doe het liever niet

Vul mijn hart met tar

Want als het koud wordt, is het eindelijk stil

En toen ik over liefde sprak

Ik bedoelde jou altijd

ik dacht aan vertrouwen

Ik kan alleen maar aan ons twee denken

ik wil nooit meer terug

Nooit meer naar Neukölln

Nooit meer naar Neukölln