Când Dansez Cu Tine - Madalina Manole

Am crezut în amintiri, am crezut în ce spuneai

Am crezut doi ochi căprui, am crezut în ce şopteai

Am crezut în jurăminte.

Scuză-mă că sunt naiv, scuză-mă că am crezut într-un scenariu fictiv.

Erai atât de rece, mai ceva ca la 0 grade

Inima ta e de gheaţă, când inima mea arde

Sufletul înconjurat de spini, acum suspini

Nu te mai vreau lângă mine, nu mai vreau să mă alini

Săptămânile sunt luni, iar lunile sunt ani

Pentru tine dragostea se rezumă doar la bani

Vreau iubire contracost, vreau doar să mă iubeşti

Cer imposibilul, c-asta găsesc doar în poveşti.

Ţi-am cerut să mă iubeşti şi să nu mă minţi deloc

Ţi-am spus c-o să mă pierzi, uite, o iau din loc

Inima pătată cu durere, acum te cere

Şi leacu' la suferinţă este doar o mângâiere.

Nu găsesc zâmbetul, e pierdut în amintiri.

Uite!

Inima mea e de gheaţă, de ce te miri?

Inima te arde de durere, vrei să mă întorc?

Te rog nu mă căuta, du-te ia-l pe altul de prost

Sunt okay, zâmbesc, chiar dacă sufletul îmi plânge

Nu cu lacrimi de iubire, ci cu lacrimi de sânge

Mi-ai luat inima din piept, cu tot cu artere,

Mi-ai lăsat nişte-amintiri şi un «La revedere!

«Îmi întorc faţa la Dumnezeu, nu la tine

Că el mă ajuta când nu aveam zile senine

O zi în teme şi mais, sigur nu te-ai descurca, o zi în patul altcuiva,

asta-i meseria ta.

Nu mă suna, nu mă căuta, nu mă privi în ochi

Nu vei vedea altceva decât lacrimi de foc

Îţi zic la revedere, cum ai spus-o şi tu

Tu erai vioara vieţii dar, nu mai eşti acu'.

Ik geloofde in de herinneringen, ik geloofde in wat je zei

Ik geloofde twee bruine ogen, ik geloofde wat je fluisterde

Ik geloofde in eden.

Vergeef me dat ik naïef ben, vergeef me dat ik in een fictief scenario geloof.

Je had het zo koud, zo'n 0 graden

Je hart is ijs, als mijn hart brandt

De ziel omringd door doornen, zucht nu

Ik wil je niet meer naast me, ik wil niet meer dat je me troost

Weken zijn maanden en maanden zijn jaren

Voor jou draait liefde allemaal om geld

Ik wil er liefde voor terug, ik wil gewoon dat je van me houdt

Ik vraag om het onmogelijke, dat vind ik alleen in verhalen.

Ik vroeg je om van me te houden en helemaal niet tegen me te liegen

Ik zei toch dat je me zou verliezen, kijk, ik neem het vanaf hier over

Het hart besmeurd met pijn roept nu om jou

En de remedie voor lijden is alleen troost.

Ik kan de glimlach niet vinden, hij is verloren gegaan in herinneringen.

Kijken!

Mijn hart is van ijs, waarom ben je verrast?

Je hart brandt van pijn, wil je dat ik terugkom?

Zoek me alsjeblieft niet, ga een andere dwaas halen

Het gaat goed, ik lach, ook al huilt mijn ziel

Niet met tranen van liefde, maar met tranen van bloed

Je nam mijn hart uit mijn borst, met al zijn slagaders,

Je hebt me wat herinneringen en een «Tot ziens!

"Ik keer mijn gezicht naar God, niet naar jou

Dat hij me hielp als ik geen heldere dagen had

Een dag huiswerk maken en meer, dat zou je zeker niet lukken, een dag in andermans bed,

dit is jouw taak.

Bel me niet, zoek me niet, kijk me niet in de ogen

Je zult niets anders zien dan tranen van vuur

Ik neem afscheid, zoals je zei

Je was de viool van het leven, maar je bent er niet meer.