Système - Luidji

J’avais dix mille euros, j’me sentais riche et beau

Je désertais l’université pour mes idéaux

Des chimères à mes pieds, mon amour sur le dos

Je la trouve moins belle que la veille

Moins belle que la veille

Elle est toujours belle, juste moins belle que la veille, ouais

Moins belle que la veille, j’sens qu’elle perd confiance en elle

Elle me dit: «Luidji, j’ai pas dormi, je sais que je t’ennuie

Quand j’te réveille dans la nuit mais j’ai encore fait ce mauvais rêve

Où je vois celle qui, celle qui m’avait promis t’avoir rayé de sa vie

Poser ses mains sur ton visage et te faire des dingueries

Puis je vous vois gole-ri, j’en fais des insomnies

Et je me réveille à bout de force quand j’la vois porter ton gosse»

Mon cauchemar est si réel et ça me tape sur le système

Mon bébé me tape sur le système, le système, le système

Et tout ça me tape sur le système

Mon bébé me tape sur le système, le système, le système

J’ai laissé passer le temps, pensant qu’il allait tout réparer

Mais même mon allié m’a trahi, en amour, c'était ma première fois,

j'étais donc si naïf

Les semaines passent et je suis rongé par mes torts, rongé par le remord

J’me sentais vide et mort, pourri d’l’intérieur, alcool, weed et fast-food

L'âme qui coule vers des niveaux toujours inférieurs

J’passe mes journées sur le sofa, jamais celui d’chez moi, tellement anxieux

Même la madre voit qu’le fiston perd des ch’veux

Fallait qu’j’me sente mieux et c’est le plus triste

J’ai tout avoué par amour mais surtout par égoïsme

Elle a pas pleuré tout d’suite, le choc est si brutal

Son cerveau crache de la morphine

Elle est restée fixe et l’plus beau dans tout ça, c’est

C’est qu’elle m’a souri

Elle m’a souri et le temps s’est arrêté comme entre l'éclair et l’tonnerre

Comme entre la détonation et l’impact de la balle puis elle a fondu en larmes

«J'avais raison depuis l’début, mec, t’as pas honte?

Toutes mes amies, toute ma famille t’a défendu

Elle m’a volé mon homme, elle m’a volé mon gosse

Puis elle m’a frappé de toutes ses forces

T’as attendu un an pour me l’avouer

C’est comme si tu m’avais tuée deux fois»

Elle a pleuré chaque soir pendant des mois mais j’restais là, j’avais pas

l’choix

J’voulais pas faire le lâche plus que j’l'étais déjà, j’l’ai jetée en enfer

Mes excuses comme un petit pansement sur sa fracture ouverte

Je l’ai perdue

Ik had tienduizend euro, ik voelde me rijk en mooi

Ik verliet de universiteit voor mijn idealen

Chimaera's aan mijn voeten, mijn liefde op mijn rug

Ik vind haar minder mooi dan de dag ervoor

Minder mooi dan de dag ervoor

Ze is nog steeds mooi, alleen minder mooi dan de dag ervoor, yeah

Minder mooi dan de dag ervoor, ik heb het gevoel dat ze het vertrouwen in zichzelf aan het verliezen is

Ze zei tegen me: "Luidji, ik heb niet geslapen, ik weet dat ik je verveel

Als ik je 's nachts wakker maak, maar ik had weer die nare droom

Waar ik degene zie die, degene die beloofde jou uit haar leven te verwijderen

Leg zijn handen op je gezicht en maak je gek

Dan zie ik je gole-ri, ik maak slapeloosheid

En ik word uitgeput wakker als ik haar je kind zie dragen"

Mijn nachtmerrie is zo echt en het raakt me op het systeem

Mijn baby sloeg me op het systeem, het systeem, het systeem

En dit alles raakt me op het systeem

Mijn baby sloeg me op het systeem, het systeem, het systeem

Ik liet de tijd verstrijken, denkend dat het alles zou oplossen

Maar zelfs mijn bondgenoot heeft me verraden, verliefd, het was mijn eerste keer,

dus ik was zo naïef

Weken gaan voorbij en ik ben opgegeten door mijn fouten, opgegeten door wroeging

Ik voelde me leeg en dood, rot van binnen, alcohol, wiet en fastfood

De ziel stroomt naar steeds lagere niveaus

Ik breng mijn dagen door op de bank, nooit thuis, zo angstig

Zelfs de madre ziet dat de zoon haar verliest

Ik moest me beter voelen en dat is het meest trieste deel

Ik biechtte alles op uit liefde maar vooral uit egoïsme

Ze huilde niet meteen, de schok is zo brutaal

Zijn brein spuugt morfine uit

Ze bleef gefixeerd en het mooiste van dit alles is

Ze lachte naar me

Ze lachte naar me en de tijd stond stil als tussen bliksem en donder

Zoals tussen de knal en de impact van de kogel, toen barstte ze in tranen uit

'Ik had de hele tijd gelijk, man, schaam je je niet?

Al mijn vrienden, mijn hele familie verdedigde je

Ze stal mijn man, ze stal mijn kind

Toen sloeg ze me met al haar kracht

Je hebt een jaar gewacht om het me te vertellen

Het is alsof je me twee keer hebt vermoord"

Ze huilde maandenlang elke nacht, maar ik bleef daar, ik niet

de keuze

Ik wilde niet meer een lafaard zijn dan ik al was, ik gooide haar in de hel

Mijn excuses als een klein pleistertje op zijn open breuk

ik ben het kwijt