Boscolo Exedra - Luidji

Hey, les sirènes appellent les sirènes, ça d’vient complexe

Quand tu répètes partout que tu me connais, baby ça me vexe

Quand j’te follow j’ai pas b’soin d’un follow back, ni d’un dm, ni d’un like

J’veux juste admirer tes formes quand j'écris le track voilà l’contexte

Scroller le screen, trouver la rime, cracher le spleen

Je me confesse, j’espère quelqu’un qui m’complète

En attendant je chine ta cousine quand je suis pompette

Mon égo fait d’la gonflette, j’deviens mon propre cliché

J’les collectionne comme des trophées

Je l’aimais bien mais j’ai horreur de faire le domestique donc elle repart avec

un demi SMIC en cuir bleu ciel, gravé l’enseigne

Son premier sac mais c’est déjà ça

Je sais qu’elle m’oubliera pas, je sais qu’elle oubliera pas les ballades sur

la côte

Le room service de nuit du Boscolo

Les séances photo impro' à l’iPhone

120 photos mais selon toi jamais une de bonnes donc je souffle et j’abandonne

Hey, nous deux sous deux grammes d’alcool à la fête foraine de Bandol

Ca s’est fini l’quatorze et j’avais pas menti baby, toujours pas de Valentine

J’ai essayé de revenir mais tu m’as paré, Dieu merci

T’avais sûrement raison, j’te prenais pour mon jouet

J’ai ni haine, ni regrets

Me plonger dans tes yeux seulement pour y voir mon reflet

Bien trop parfait, bien trop parfait, bien trop parfait baby

Hey, bien trop parfait

On match à chaque fois qu’on s’voit sans l’faire exprès

Bien trop parfait, bien trop parfait, baby

Bien trop parfait, bien trop parfait

Ta peau caramel sur ma peau ébène comme le cliché de nous-même baby

Bien trop parfait, bien trop parfait

Bien trop parfait, eh, bien trop parfait, eh

Au fait j’ai toujours le, le ticket de caisse, hein, du sac si jamais tu veux

échanger, réparer

Tu connais l’numéro, l’adresse e-mail, on est là

Hé, sirenes roepen sirenes, het wordt ingewikkeld

Als je overal herhaalt dat je me kent, schat, dan beledigt het me

Als ik je volg, heb ik geen followback nodig, noch een dm, noch een like

Ik wil gewoon je vormen bewonderen als ik het nummer schrijf, dat is de context

Scroll door het scherm, vind het rijm, spuug op de milt

Ik beken, ik hoop op iemand die mij compleet maakt

Ondertussen jaag ik op je neef als ik aangeschoten ben

Mijn ego zwelt op, ik word mijn eigen cliché

Ik verzamel ze als trofeeën

Ik vond haar leuk, maar ik haat het huishouden, dus loopt ze weg met

een halve SMIC in hemelsblauw leer, gegraveerd met het teken

Zijn eerste tas maar dat is het al

Ik weet dat ze me niet zal vergeten, ik weet dat ze de ballads niet zal vergeten

de kant

De nachtelijke roomservice van de Boscolo

Fotoshoots verbeteren op de iPhone

120 foto's maar volgens jou nooit een goede dus ik adem en geef het op

Hé, wij tweeën onder de twee gram alcohol op de Bandol-kermis

Het eindigde op de veertiende en ik had niet gelogen schat, nog steeds geen Valentijn

Ik probeerde terug te komen, maar je pareerde me, godzijdank

Je had waarschijnlijk gelijk, ik hield je voor mijn speeltje

Ik heb geen haat, geen spijt

Kijk in je ogen om mijn spiegelbeeld te zien

Veel te perfect, veel te perfect, veel te perfect schat

Hé, veel te perfect

We matchen elke keer dat we elkaar zien zonder het expres te doen

Veel te perfect, veel te perfect, schat

Veel te perfect, veel te perfect

Jouw karamelhuid op mijn ebbenhouten huid zoals de foto van onszelf schat

Veel te perfect, veel te perfect

Veel te perfect, eh, veel te perfect, eh

Trouwens, ik heb nog steeds de bon, huh, van de tas als je ooit wilt

ruilen, repareren

Je kent het nummer, het e-mailadres, we zijn hier