Слёзы матерей - Bahh Tee, Ls.Den

Сказали, что уснул чуть ни за стойкой барной

В итоге встретил утро рядом с незнакомой дамой

Припоминаю мутно… Вроде звонила мама

Вчера… Не взял… черт…был слишком пьяный.

Просто стыдился, сказал бы что простудился

Где эта трубка… пропущенные… Тридцать

Начиная с пяти вечера и до утра… Звонила,

А телефон на беззвучном режиме.

Не спала… Пока меня рубило жестко

Она была одна, а я со своими в доску

Отыскал ее в контактах, на букву «М»

Набираю… Гудок… Мобильный сел.

Что за черт!

Не везет!

Тихо… Спокойно

Взял домашний… Но не помнил ее номер

Зашел в ванную, сунул голову под кран

Глянул в зеркало… Видел… В глазах туманных

Только стыд… «ты не помнишь номер мамы

Зато знаешь наизусть мобильный Анны,

Рабочий Жанны… Номера путан…

Просыпайся, слышь… Как тебя там?

Есть зарядка?

Нокиа.

Толстая?

Надо тонкую…

Спи дальше… От тебя толку то…

Сегодня на ночь студия, писать будем

Про наши будни… Поеду… Позвоню оттуда».

Все ошибки, что допущены

После жизни будут прощены

И друзья что были брошены

Тихо скажут, что все в прошлом.

Все простится, люди, знайте вы

Кроме слез, что наши матери

Проливали по ночам у их детей пустых кроватей.

И мне стыдно, правда…

Вспоминать как попал под замес тех дней

Ну, а говорить об этом и рифмовать

Честно говоря, стыдно… Даже вдвойне.

Ze zeiden dat hij bijna in slaap viel aan de bar

Als gevolg daarvan ontmoette ik de ochtend naast een onbekende dame

Ik herinner me vaag ... Het lijkt erop dat mijn moeder belde

Gisteren... Ik nam het niet... verdomme... Ik was te dronken.

Ik schaamde me gewoon, ik zou zeggen dat ik verkouden was

Waar is die buis... gemist... Dertig

Van vijf uur 's avonds tot 's ochtends ... belde ik,

En de telefoon staat in de stille modus.

Niet geslapen... Terwijl ik hard werd gehackt

Ze was alleen, en ik zat op het bord met de mijne

Ik vond haar in contacten, met de letter "M"

Ik bel... Piep... Mobile ging zitten.

Wel verdomme!

pech!

Stil rustig

Ik nam mee naar huis ... Maar ik herinnerde me haar nummer niet

Ik ging naar de badkamer, stak mijn hoofd onder de kraan

Ik keek in de spiegel... Ik zag... In mistige ogen

Alleen jammer... "je weet het nummer van mama niet meer

Maar je kent Anna's mobiel uit je hoofd,

Jeanne's werker ... Verwarringscijfers ...

Word wakker, luister... Hoe gaat het met je?

Heb je een oplader?

Nokian.

Vet?

Dunne...

Slaap verder... Je bent nutteloos...

Vanavond is de studio voor de nacht, we zullen schrijven

Over ons dagelijks leven ... ik ga ... ik bel vanaf daar. "

Alle fouten die worden gemaakt

Nadat het leven zal worden vergeven

En vrienden die in de steek zijn gelaten

Stilletjes zullen ze zeggen dat alles verleden tijd is.

Alles zal worden vergeven, mensen, weet je?

Behalve de tranen die onze moeders

Ze morsten 's nachts lege bedden naar hun kinderen.

En ik schaam me, echt...

Weet je nog hoe ik onder de stapel van die dagen kwam

Nou, praat erover en rijm

Om eerlijk te zijn, ik schaam me... Zelfs dubbel zo.