Вендетта - LOUNA, Симфонический оркестр «Глобалис»

Припев:

Миллионы мертвых тел, килотонны ржавых стрел,

Едкий смог шоссейных трасс, дым и копоть нефтебаз.

Наше иго столько лет отравляет белый свет,

Наше эго с давних пор превращает в фарс позор.

Алчность, деньги, слава — это порок,

Сажа, пепел, лава — это урок.

В нашей дуэли с природой последний звонок,

Кто из нас первым успеет нажать на курок.

Всё до дна, всё под корень, всё на убой,

Не сожрем, так зароем рядом с собой

В черных пятнах от нефти наши моря,

Что оставим мы детям после себя?

Припев:

Миллионы мертвых тел, килотонны ржавых стрел,

Едкий смог шоссейных трасс, дым и копоть нефтебаз.

Тех чьё иго столько лет отравляло белый свет,

Тех чьё эго с давних пор превращало в фарс позор.

Миллионы мертвых тел, килотонны ржавых стрел,

Едкий смог шоссейных трасс, дым и копоть нефтебаз.

Наше иго столько лет отравляет белый свет,

Наше эго с давних пор превращает в фарс позор.

Позор!

Град, вулканы, цунами — лишь форс-мажор,

Мы давно подписали свой приговор,

Объявила вендетту наша Земля,

И однажды планета сбросит с себя…

Припев:

Миллионы мертвых тел, килотонны ржавых стрел,

Едкий смог шоссейных трасс, дым и копоть нефтебаз.

Тех чьё иго столько лет отравляло белый свет,

Тех чьё эго с давних пор превращало в фарс позор.

Refrein:

Miljoenen dode lichamen, kiloton roestige pijlen,

Scherpe smog van snelwegen, rook en roet van oliedepots.

Ons juk vergiftigt het witte licht al zoveel jaren,

Ons ego verandert schaamte al lang in een farce.

Hebzucht, geld, roem is een ondeugd

Roet, as, lava is een les.

In ons duel met de natuur, de laatste oproep,

Wie van ons zal de eerste zijn die de trekker overhaalt.

Alles tot op de bodem, alles tot de wortel, alles tot de slachting,

We eten het niet op, dus begraven we het naast ons

Onze zeeën zijn in zwarte vlekken van olie,

Wat laten we achter voor onze kinderen?

Refrein:

Miljoenen dode lichamen, kiloton roestige pijlen,

Scherpe smog van snelwegen, rook en roet van oliedepots.

Degenen wiens juk het witte licht al zoveel jaren heeft vergiftigd,

Degenen wiens ego al lang in een farce van schande is veranderd.

Miljoenen dode lichamen, kiloton roestige pijlen,

Scherpe smog van snelwegen, rook en roet van oliedepots.

Ons juk vergiftigt het witte licht al zoveel jaren,

Ons ego verandert schaamte al lang in een farce.

Een schande!

Hagel, vulkanen, tsunami's - alleen overmacht,

We hebben lang geleden onze zin getekend,

Onze aarde heeft een vendetta uitgeroepen,

En op een dag zal de planeet afwerpen...

Refrein:

Miljoenen dode lichamen, kiloton roestige pijlen,

Scherpe smog van snelwegen, rook en roet van oliedepots.

Degenen wiens juk het witte licht al zoveel jaren heeft vergiftigd,

Degenen wiens ego al lang in een farce van schande is veranderd.