Tino y Ramiro - Los Dos Carnales

Año del 85, todavía recuerdo yo

Que un 14 de septiembre Ramiro a Tino mató

Siendo los dos muy amigos, el destino les marcó

Allá en San Pedro, Coahuila esta tragedia pasó

La historia es muy conocida, como todos saben bien

Que la mujer de Ramiro de Tino era su querer

Tino perdió la cabeza por esa ingrata mujer

Y fue tanta su confianza que la paseaba con él

Sus hermanos le decían «Tino, no seas tan confiado

Ramiro se va a dar cuenta y mira que es de cuidado»

Quiso el destino maldito que se llegara ese día

Que frente a frente los dos, la vida se jugarían

Se agarraron a balazos como buenos gallos finos

Pero la muerte ya estaba marcada pa' Florentino

Tengan cuidado, señores, no traicionen a un amigo

Porque un marido ofendido es como un tigre herido

Ramiro González Campos y Tino Piña Alcalá

Uno pago con la cárcel y el otro descansa en paz

85 jaar, ik herinner me mezelf nog

Dat Ramiro op 14 september Tino . vermoordde

Omdat ze de twee zeer goede vrienden waren, markeerde het lot hen

Daar in San Pedro, Coahuila gebeurde deze tragedie

Het verhaal is bekend, zoals iedereen goed weet

Dat de vrouw van Ramiro de Tino zijn liefde was

Tino verloor zijn hoofd voor die ondankbare vrouw

En zijn zelfvertrouwen was zo groot dat hij haar met zich meedroeg

Zijn broers zeiden tegen hem "Tino, vertrouw niet zo"

Ramiro gaat het beseffen en kijk hoe voorzichtig het is»

Het vervloekte lot wilde dat die dag zou komen

Dat tegenover elkaar, het leven zou worden gespeeld

Ze grepen elkaar met kogels als goede fijne hanen

Maar de dood was al gemarkeerd voor Florentino

Wees voorzichtig, heren, verraad een vriend niet

Omdat een beledigde echtgenoot is als een gewonde tijger

Ramiro González Campos en Tino Piña Alcalá

De ene betaald met gevangenis en de andere rust in vrede