La Corona del Ranchero - Los Dos Carnales

Soy amigo muy querido nunca he sido presumido, se lo voy a recalcar

Me despierto con los gallos para pasear mi caballo

Me levanto muy temprano para ponerme a ordeñar

Unos huevos estrellados, un café en taza de barro con frijoles de agua y sal

Me presento soy honesto, vivo mi vida contento

Buena gente con mi gente nunca me he portado mal

Siempre porto mi sombrero, con orgullo yo lo llevo

Orgulloso de mi sangre como el rancho nada hay

La corona del ranchero, vale más que su dinero

Con lo pobre me lo quito y con lo rico me da igual

Y así nomás mi compa y ahí nomás, señores

Hay que ser humilde, viejones

Siempre al tiro y a la orden me gusta ser buen amigo a los que al cien conmigo

están

Y aunque somos gente humilde, que nunca se les olvide

Que aunque el caballo sea manso, también sabe reparar

Me despido mis amigos, ahí de ratito los miro no se les vaya a olvidar

Que la humildad no es pobreza, grábenselo en la cabeza

No es lo mismo ser humilde, que dejarse humillar

Siempre porto mi sombrero, con orgullo yo lo llevo

Orgulloso de mi sangre como el rancho nada hay

La corona del ranchero vale más que su dinero

Con lo pobre me lo quito y con lo rico de da igual

Y así es, viejones

Ik ben een heel dierbare vriend, ik ben nooit aanmatigend geweest, ik ga het benadrukken

Ik word wakker met de hanen om mijn paard te laten lopen

Ik sta heel vroeg op om te beginnen met melken

Wat gebakken eieren, een kopje koffie in een kleikop met bonen van water en zout

Ik stel mezelf voor, ik ben eerlijk, ik leef mijn leven gelukkig

Goede mensen met mijn mensen Ik heb me nooit slecht gedragen

Ik draag altijd mijn hoed, ik draag hem met trots

Trots op mijn bloed zoals de ranch er is niets

De kroon van de rancher, meer waard dan zijn geld

Bij de armen doe ik het af en bij de rijken maakt het me niet uit

En zomaar mijn compa en daar, heren

Je moet nederig zijn, oude mannen

Altijd klaar en op commando Ik ben graag een goede vriend voor degenen die honderd bij mij zijn

is dat zo

En hoewel we nederige mensen zijn, vergeet ze nooit

Dat het paard weliswaar tam is, maar ook weet te repareren

Ik zeg gedag mijn vrienden, daar voor een tijdje kijk ik naar ze, ik zal ze niet vergeten

Die nederigheid is geen armoede, graveer het op je hoofd

Nederig zijn is niet hetzelfde als vernederd worden

Ik draag altijd mijn hoed, ik draag hem met trots

Trots op mijn bloed zoals de ranch er is niets

De kroon van de boer is meer waard dan zijn geld

Bij de armen doe ik het af en bij de rijken maakt het niet uit

En dat klopt, oude mannen