La Historia de 1000 Historias - Los Aldeanos

Si esta es la historia

De la aldea

La historia de mil historias

Aldeano y el bi

26 musas

La aldea baby

Yo, yo, yo, yo, yo

En la noche del vigésimo quinto día del mes diez

Nací ocho cuatro año escogido para mi lucí

Mi madre era atendida en situación precaria

Vida y muerte disputaban su suerte tras la cesárea

Me llamarían oscar Rodríguez gala

Desde entonces

Voces de dos seres que día y noche junto a mi estarían y darían

Vida humilde a este que hoy les sirve a ustedes

Playa buena vista mi esquina cincuenta y veintinueve si

Ahí aprendí a hablar y a dar mis primeros pasos

A sostenerme darme trastazos a jugar descalzo

Ahí fue mi primer foto de bolas arme mi carreola

Y no reconocí a mi padre al llegar de Angola vi

A mi madre sola llorar horas sin consuelo

Pues el viejo largaba el pellejo lejos de su suelo

Luego de los nueve años de edad créeme que funde

Tener que abandonar tu hogar a causa de un derrumbe

En un despertar mi vida iba desorientada

Mi familia mal mirada

Es coolí zona congelada pasadas varias semanas fue

Que pude comprender que

No era el primero ni el ultimo en vivir en un albergue

Albergue rencores ciegos tras frases de necios

Note que caer mi ego mí fuerza en silencio

Me ofreció la vida pocas oportunidades

Rocas para tropezar y un mar de falsas amistades

Edades difíciles cual misiles a mi existencia

Atacaba la adolescencia erraba entraba sin clemencia

Paciencia inteligencia aprendí a mostrar cual espejo

Y tratar de llegar a viejo oyendo mis propios consejos

Complejos me joderian llegarían a mi

Seria la vía en que día tras día me convertí

En el que amo y no amaron

Y cuando amaron hallaron a otro fiel que no buscaron

Ni Salí por los zapatos rotos

Pocos ratos buenos locos retos vanos empeños

Y sueños de casa propia y novia rompían mi razón

Mi diversión era pintar y andar por donde pocos pasan

Escuchar disco y bailar con el medico de la salsa

Esperanzas y paz alimente a presión vocación

A los doce compuse mi primera canción primera decepción

Me apego a lo sincero sin temor

Han podido mostrarte parte de mi vida bien ahora

Háblame de ti cuéntame de tu vida

La historia y sus historias con historias como estas

La historia absorbe historias que por miedo no se cuentan

La historia de mil historias contarla nadie sabe

La historia de mil historias en un libro no cabe

La historia hizo su historia con historias como esta

La historia absorbe historias que por miedo no se cuentan

La historia de mil historias en un libro no cabe

La historia de mil historias contarla nadie sabe

Diecisiete de marzo del ochenta y tres nací

A Estela Matías yo vi cuando mis ojos abrí

Antes de decir pipi primero aprendí

A preguntar con que permiso se me había traído aquí

Crecí entre mujeres mi cuna fue de bronce

Tuve soldaditos pececitos días y noches

Un peluche

Una gran ignorancia una cama y una nana

Que armo mi primera chivichana

De chama soñaba con ser el héroe de la escuela

Y en las reuniones de padres los profes se rifaban mi abuela

Noticias buenas siempre regale muy pocas

Llegue a casa más de tres veces con la cabeza rota

Ahora estoy aquí desde mi alcoba escribiendo

Als dit het verhaal is

van het dorp

Het verhaal van duizend verhalen

dorpeling en de bi

26 muzen

het babydorp

Ik, ik, ik, ik

In de nacht van de vijfentwintigste dag van de tiende maand

Ik ben acht vier jaar geboren, gekozen voor mijn Lucí

Mijn moeder werd verzorgd in een precaire situatie

Leven en dood betwistten zijn lot na de keizersnede

Ze zouden me Oscar Rodríguez-gala noemen

Sindsdien

Stemmen van twee wezens die dag en nacht naast me zouden zijn en zouden geven

Bescheiden leven voor degene die u vandaag dient

Playa buena vista mijn hoek negenenvijftig ja

Daar heb ik leren praten en mijn eerste stapjes gezet

Om me vast te houden, me te slaan, blootsvoets te spelen

Dat was mijn eerste foto van ballen die ik in mijn kinderwagen in elkaar had gezet

En ik herkende mijn vader niet toen ik uit Angola aankwam zag ik

Mijn moeder huilde urenlang zonder troost

Nou, de oude man gooide de huid weg van zijn grond

Geloof me, na negen jaar smelt het

Je huis moeten verlaten vanwege een aardverschuiving

Bij een ontwaken was mijn leven gedesoriënteerd

Mijn familie zag er slecht uit

Het is een koel bevroren gebied na enkele weken was het

dat ik dat kon begrijpen

Hij was niet de eerste en ook niet de laatste die in een hostel woonde

Koester blinde wrok achter uitdrukkingen van dwazen

Merk op dat mijn ego wegvalt, mijn kracht in stilte

Het leven bood me weinig kansen

Rotsen om op te struikelen en een zee van valse vriendschappen

Moeilijke leeftijden als raketten naar mijn bestaan

Hij viel de puberteit aan, hij dwaalde, hij ging genadeloos binnen

Geduld intelligentie Ik heb geleerd om welke spiegel te laten zien

En probeer oud te worden door naar mijn eigen advies te luisteren

complexen zouden me neuken, naar me toe komen

Het zou de manier zijn waarop ik dag na dag werd

Waarin ik liefheb en zij niet liefhadden

En toen ze liefhadden, vonden ze een andere gelovige die ze niet zochten

Ik ging niet eens de deur uit voor de kapotte schoenen

Weinig goede tijden, gekke uitdagingen, ijdele inspanningen

En dromen over een eigen huis en vriendin braken mijn verstand

Mijn plezier was schilderen en wandelen waar weinigen voorbij komen

Luister naar disco en dans met de salsadokter

Hoop en vrede voeden de drukroeping

Op mijn twaalfde componeerde ik mijn eerste nummer eerste teleurstelling

Ik blijf bij het oprechte zonder angst

Ze hebben je nu een deel van mijn leven goed kunnen laten zien

Vertel me over jezelf, vertel me over je leven

Geschiedenis en zijn verhalen met verhalen als deze

De geschiedenis neemt verhalen op die niet uit angst worden verteld

Het verhaal van duizend verhalen om het te vertellen weet niemand

Het verhaal van duizend verhalen in één boek past niet

Met dit soort verhalen heeft de geschiedenis zijn geschiedenis geschreven

De geschiedenis neemt verhalen op die niet uit angst worden verteld

Het verhaal van duizend verhalen in één boek past niet

Het verhaal van duizend verhalen om het te vertellen weet niemand

Zeventien maart van drieëntachtig werd ik geboren

Ik zag Estela Matías toen ik mijn ogen opendeed

Voordat ik zei: eerst plassen, leerde ik

Om te vragen met welke toestemming ik hierheen was gebracht

Ik ben opgegroeid tussen vrouwen, mijn wieg was van brons

Ik had dag en nacht kleine soldaten, kleine vissen

een knuffel

Een grote onwetendheid een bed en een slaapliedje

Ik heb mijn eerste chivichana samengesteld

De chama droomde ervan de held van de school te zijn

En in ouderbijeenkomsten verloten de leraren mijn oma

Goed nieuws geeft altijd heel weinig weg

Ik kwam meer dan drie keer thuis met een gebroken hoofd

Nu ben ik hier vanuit mijn slaapkamer aan het schrijven