The Wind That Shakes the Barley - Loreena McKennitt

I sat within a valley green

I sat there with my true love

My heart strove to choose between

The old love and the new love

The old for her, the new that made

Me think on Ireland dearly

While soft the wind blew down the glade

And shook the golden barley

'Twas hard the woeful words to frame

To break the ties that bound us

But harder still to bear the shame

Of foreign chains around us

And so I said, «The mountain glen

I’ll seek at morning early

And join the brave United Men

While soft winds shook the barley»

'Twas sad I kissed away her tears

Her arms around me clinging

When to my ears the fateful shot

Came out the wildwood ringing

The bullet pierced my true love’s breast

In life’s young spring so early

And all upon my breast she died

While soft winds shook the barley

I bore her to some mountain stream

And many’s the summer blossom

I placed with branches soft and green

About her gore-stained bosom

I wept and kissed her clay-cold corpse

Then rushed o’er vale and valley

My vengeance on the foe to wreak

While soft winds shook the barley

'Twas blood for blood without remorse

I took at Oulart Hollow

I placed my true love’s clay-cold corpse

Where I full soon may follow

Around her grave I wandered drear

Noon, night and morning early

With aching heart when e’er I hear

The wind that shakes the barley

Ik zat in een groene vallei

Ik zat daar met mijn ware liefde

Mijn hart streefde ernaar om te kiezen tussen

De oude liefde en de nieuwe liefde

Het oude voor haar, het nieuwe dat maakte

Ik denk graag aan Ierland

Terwijl de wind zacht over de open plek blies

En schudde de gouden gerst

'Het was moeilijk om de treurige woorden in te kaderen'

Om de banden te verbreken die ons bonden

Maar nog moeilijker om de schaamte te dragen

Van buitenlandse ketens om ons heen

En dus zei ik: «The mountain glen»

Ik zal vroeg in de ochtend zoeken

En sluit je aan bij de dappere United Men

Terwijl zachte wind de gerst schudde»

'Het was verdrietig dat ik haar tranen weg kuste'

Haar armen om me heen klampen zich vast

Wanneer in mijn oren het noodlottige schot?

Kwam uit het wildhout rinkelen

De kogel doorboorde de borst van mijn ware liefde

In de jonge lente van het leven zo vroeg

En helemaal op mijn borst stierf ze

Terwijl zachte wind de gerst schudde

Ik droeg haar naar een bergbeekje

En velen zijn de zomerbloesem

Ik heb met takken zacht en groen geplaatst

Over haar met bloed besmeurde boezem

Ik huilde en kuste haar klei-koude lijk

Toen snelde o'er vale en valley

Mijn wraak op de vijand om aan te richten

Terwijl zachte wind de gerst schudde

'Het was bloed voor bloed zonder spijt'

Ik nam Oulart Hollow

Ik plaatste het klei-koude lijk van mijn ware liefde

Waar ik binnenkort volledig mag volgen

Rond haar graf dwaalde ik somber

Middag, nacht en ochtend vroeg

Met pijn in het hart als ik het ooit hoor

De wind die de gerst doet schudden