Professore - Loredana Bertè

Guardala, professore, quanto è bionda

Questa stellata che è buia fonda

Guardala bene mentre se ne corre via

Proprio così come guardi quell’amica mia

Lo so che un tempo hai fatto strage di signore

Mica per niente ti chiamo professore

Parlami, professore, del silenzio

Delle campagne azzurre, dell’assenzio

Parlami di quei mesi chiusi su in montagna

Col basco nero come fosse un’altra volta Spagna

Accendi il fuoco in queste cose, sei il migliore

Anche per questo ti chiamo professore

Spiegami professore di una donna

Che ti conosce come questa fiamma

Dicono in giro che non l’hai dimenticata

Le se ne andò, ma comunque non si è mai sposata

E dal quel giorno ti sei cucito il cuore

Anche per questo ti chiamo professore

Ma di me non parlare

Il vuoto che senti c'è, non è da raccontare

C’hanno rubato tutto, e tu che cosa hai fatto?

Nella tua casa continuavi a dare il latte al gatto

Anch’io avrò il diritto di essere peggiore

Voglia scusarmi, professore

Kijk naar haar, professor, hoe blond is ze

Deze sterrenhemel die donker is, is diep

Kijk goed naar haar terwijl ze wegrent

Net als je naar die vriend van mij kijkt

Ik weet dat je ooit dames hebt vermoord

Ik noem je niet voor niets professor

Vertel me, professor, over stilte

Van het blauwe platteland, van absint

Vertel me over die maanden opgesloten in de bergen

Met de zwarte baret alsof het een andere keer in Spanje is

Steek het vuur in deze dingen aan, jij bent de beste

Dit is ook waarom ik je professor noem

Leg me eens de professor van een vrouw uit

Wie kent jou als deze vlam

Ze zeggen overal dat je het niet bent vergeten

Hij verliet haar, maar ze is toch nooit getrouwd

En sinds die dag heb je je hart genaaid

Dit is ook waarom ik je professor noem

Maar praat niet over mij

De leegte die je voelt is er, het mag niet verteld worden

Ze hebben alles van ons gestolen, en wat heb je gedaan?

In je huis bleef je de kat melk geven

Ik heb ook het recht om erger te zijn

Excuseer me alstublieft, professor