Живым не сдамся - Loc-Dog

Помню, как увлёкся быстро беспечным скитанием

Стал удалым и прошаренным, безалаберным, шустрым

Пьяным и пустым, но не тусклым

В сети труб слил отраву, сохли мускулы

Отчётливыми стали скулы

В круги на стульях

Мне сказали: «Это признак, придающий мужества нам»

Болт забил на содружество стран

What up, (???)

И судьбы не придуманы, план творил сам.

Светили фонари в глаза, прожектора, разрывные баса

Инспектора в серой форме

И на этот раз нас оформят

Подорванный мой статус, но ещё не время сдаться земле.

Так что лей на меня ты капли, дождь

Рви перепонки в раскатах, гром

Ребром не упадёт монета

Желаю нашим людям доброго и чистого неба.

Я живьём не сдамся здесь,

Даже не дочинив планку

Мы тут напились в хлам, хули, так сидеть

И понеслась по кабакам, да по хатам

Дыша в неживой среде, пеленой с небес

Сколько там веса в слюде?

В утренней беде хотел всегда вернуться обратно

В полузакрытых глазах беспредел творится

Явный, но не слишком понятный

Необручаемый кольцом, скоро стану отцом

На их форумах гонева не заметив

Вокруг обломятся люди с кислым лицом:

«Наркоман — посмотрите, дети, нельзя таких держать планете,

Им в аду гореть за свой музон»

Но воспитаю его лучше ппс-ника,

Что пьяный по залёту обрюхатил суку в новый год

И ради соточки приезжего замесит, чтобы дать ему пониженный комфорт

Я считаю этажи,

А что мне светит?

Среди жиреющих комерсов и погон

Хочу быть догоняющим ветер,

Но даже ветер не догонит наш гружённый вагон.

И здесь буду я один

Или буду с тобой медленно плыть на дно,

Будет решётка или стены больниц,

А я спокоен, ведь я знаю одно:

Гроза уйдёт, станет солнце

Будем живы мы с тобой

Ты смеёшься, как в первый раз.

Я же снова стал влюблённым немножко,

Ведь я вернулся назад для тебя

Такая хитрая сука

Ты не тормоши меня

Дерзко не склонны мы рассуждать

И будет новое детство

И разрисован асфальт мелом снова не будем спать

Уже по новой причине

Не кричи бля

По мелочи не лечи мне

Не боись так

Береги страх

Согреют на случай на всякий,

А остальное приложится в адекватности

Зачем встревал сгоряча,

Всех мерил, нарекал вереща,

Что верить не буду, в хлам вещал?

Потом от боли рычал, трепеща

Считал пробоины в коме, снова молчал тихо

Обернись, там все снова смеются вслед

Москва кричит тебе:

«Кто это тут убитый опять?»

Звонки бибикают, люди в вагоны прыгают

И двигаются, не опоздай, мегаполис must die

Так что слушай посыл из колонок вверх

Поднимай вне бассовых вибраций счет

С небес не упадёт прозренье

Желаю нашим людям больше не сидеть на измене

Я живьём не сдамся здесь

Уйду под дружный плавный такт сердец

С улыбкой на уверенном лице,

Оставив след в эту вечность

Боже, дай мне сил, чтобы человек стал человечным.

Пусть незамеченным, но вес его был обоснован,

Помогали дружеские плечи

Не говори мне, что всё это нарисовано

Я верить стал во что-то на свете

Гроза уйдёт, станет солнце

Будем живы мы с тобой

Ты смеёшься, как в первый раз.

Я же снова стал влюблённым немножко,

Ведь я вернулся назад для тебя

Такая хитрая сука

Ты не тормоши меня

Дерзко не склонны мы рассуждать

И будет новое детство

И разрисован асфальт мелом снова не будем спать

Ik herinner me hoe ik snel onzorgvuldig ronddwaalde

Werd afgelegen en welvarend, zorgeloos, behendig

Dronken en leeg, maar niet zwak

Hij goot gif in het netwerk van leidingen, de spieren droogden op

Jukbeenderen werden duidelijk

In cirkels op stoelen

Ze vertelden me: "Dit is een teken dat ons moed geeft"

Bolt scoorde op het Gemenebest van Naties

Wat is er, (???)

En het lot is niet uitgevonden, het plan is door mijzelf gemaakt.

Zaklampen schenen in de ogen, schijnwerpers, barstende bas

Inspecteur in grijs uniform

En deze keer zullen we worden uitgegeven

Mijn status ondermijnd, maar het is nog geen tijd om me over te geven aan de aarde.

Dus giet op mij je druppels, regen

Scheur de vliezen in schillen, donder

Een munt zal niet schuin vallen

Ik wens onze mensen een goede en heldere lucht.

Ik zal hier niet levend opgeven,

Zonder zelfs maar de lat af te maken

We werden dronken in de prullenbak, fuck it, zitten zo

En snelde door de tavernes en door de hutten

Ademen in een levenloze omgeving, een sluier uit de hemel

Hoeveel gewicht zit er in mica?

In de ochtendproblemen wilde ik altijd terugkomen

In halfgesloten ogen vindt chaos plaats

Expliciet maar niet al te duidelijk

Niet verloofd met een ring, binnenkort vader

Op hun forums, zonder de vervolging op te merken

Mensen met een zuur gezicht breken rond:

"Drugsverslaafde - kijk, kinderen, zo'n planeet kun je niet houden,

Ze zullen branden in de hel voor hun muziek"

Maar ik zal hem beter opvoeden dan een PPS-nick,

Dat een dronkaard een teef heeft geslagen op oudejaarsavond

En ter wille van honderd zal de bezoeker kneden om hem minder comfort te geven

Ik tel de verdiepingen

Wat blinkt er voor mij uit?

Onder de vetmestende kooplieden en schouderbanden

Ik wil de wind achterna zitten

Maar zelfs de wind haalt onze beladen wagen niet in.

En hier zal ik alleen zijn

Of ik zwem langzaam met jou naar de bodem,

Er zullen bars of muren van ziekenhuizen zijn,

En ik ben kalm, want ik weet één ding:

De storm zal verdwijnen, de zon zal opkomen

We leven met je mee

Je lacht alsof het de eerste keer is.

Ik werd weer een beetje verliefd,

Omdat ik terugkwam voor jou

Zo'n sluwe teef

Val me niet lastig

We zijn stoutmoedig niet geneigd tot redeneren

En er zal een nieuwe jeugd zijn

En het asfalt is weer met krijt geverfd we komen er niet van slapen

Al om een ​​nieuwe reden

Schreeuw verdomme niet

Genees me niet met kleinigheden

Wees niet zo bang

Zorg voor de angst

Opwarmen voor het geval dat

En de rest volgt naar behoren

Waarom ontmoette ik elkaar haast,

Hij mat iedereen, piepend genoemd,

Wat ik niet zal geloven, was hij aan het uitzenden in de prullenbak?

Toen gromde hij van de pijn, trillend

Ik telde gaten in een coma, weer stil stil

Draai je om, iedereen lacht je weer na

Moskou roept je toe:

'Wie is die dode man hier ook alweer?'

Bellen rinkelen, mensen springen in auto's

En beweeg, kom niet te laat, metropool moet sterven

Luister dus naar de boodschap uit de luidsprekers omhoog

Verhoog de score van de bastrillingen

Inzicht komt niet uit de hemel vallen

Ik wens dat onze mensen niet langer op verraad zitten

Ik geef het hier niet levend op

Ik zal vertrekken onder de vriendelijke, zachte hartslag

Met een glimlach op een zelfverzekerd gezicht,

Laat een spoor achter in deze eeuwigheid

God, geef me de kracht om een ​​mens mens te maken.

Laat onopgemerkt, maar het gewicht was gerechtvaardigd,

Vriendelijke schouders hielpen

Zeg me niet dat het allemaal getekend is

Ik begon ergens in de wereld in te geloven

De storm zal verdwijnen, de zon zal opkomen

We leven met je mee

Je lacht alsof het de eerste keer is.

Ik werd weer een beetje verliefd,

Omdat ik terugkwam voor jou

Zo'n sluwe teef

Val me niet lastig

We zijn stoutmoedig niet geneigd tot redeneren

En er zal een nieuwe jeugd zijn

En het asfalt is weer met krijt geverfd we komen er niet van slapen