Громче, чем гроза - Loc-Dog

Забирай моё сердце себе,

И ничего не нужно взамен!

Без тебя бродил по пустой земле,

Потом всё изменилось в один момент!

Забирай моё сердце себе,

И ничего не нужно мне знать!

Без тебя скользил по седой зиме,

С тобой полетел выше космоса!

Видишь, тает снег а под ним - цветы,

Будто мы падаем с огромной высоты;

Под нами облаков смята белая постель, но

Не спеши уснуть, я хочу ещё лететь!

Это больше, чем я сам;

выше моих сил -

Это ранняя весна после ядерной зимы!

По спине бежит мороз – в мире мы одни;

Всё, что хочешь – не вопрос, это есть у нас самих!

Так что просто загляни в знакомые глаза.

Как же я люблю делать то, что нам нельзя.

И я с тобой схожу с ума, хотя давно уже сошёл,

Но заново сходить с ума так хорошо!

Это всё, что я искал – больше не прошу;

Всё, чем я дышал и без чего я не дышу.

Всё, чем я живу, без чего мне жизни нет;

Это, просыпаясь, говорит тебе "Привет!"

Забирай моё сердце себе,

И ничего не нужно взамен!

Без тебя бродил по пустой земле,

Потом всё изменилось в один момент!

Забирай моё сердце себе,

И ничего не нужно мне знать!

Без тебя скользил по седой зиме,

С тобой полетел выше космоса!

Слышу звонкий смех, твоё милое лицо -

Будто бы мы в комнате, в которой нет часов;

За шторами бежит торопливая Москва,

Но я тебя сегодня у неё опять украл.

И мы громче, чем гроза;

ближе, чем рассвет;

Чище, чем роса на нескошенной траве!

Будто токовый разряд по сплетенным проводам

Или солнце, улыбнувшееся пыльным городам.

И я, снова заглянул в знакомые глаза -

С ними никогда мне не нажать на тормоза.

Я с ними до конца, но будто заново смотрю -

И всё, что у меня осталось - я тебе дарю!

Это всё уже твоё, даже и не спорь;

Это то, что до краев - без чего совсем пустой;

То, чем я горю, без чего мне нет огня -

Лучшее, что было в этой жизни у меня!

Забирай моё сердце себе,

И ничего не нужно взамен!

Я без тебя бродил по пустой земле,

Потом всё изменилось в один момент!

Забирай моё сердце себе,

И ничего не нужно мне знать!

Без тебя скользил по седой зиме,

С тобой полетел выше космоса!

С тобой полетел выше космоса!

Выше космоса!

Я с тобой полетел выше космоса!

Neem mijn hart voor jezelf

En daar hoeft niets voor terug!

Zonder jou zwierf ik door het lege land,

Toen veranderde alles in een oogwenk!

Neem mijn hart voor jezelf

En ik hoef niets te weten!

Ik gleed door de grijze winter zonder jou,

Met jou vloog boven de ruimte!

Zie je, de sneeuw smelt en eronder - bloemen,

Alsof we van grote hoogte vallen;

Onder ons de wolken verfrommeld wit bed, maar

Haast je niet om te slapen, ik wil nog steeds vliegen!

Het is meer dan ikzelf;

boven mijn kracht

Het is vroege lente na een nucleaire winter!

Frost loopt langs de achterkant - we zijn alleen op de wereld;

Wat je wilt is geen vraag, wij hebben het zelf!

Kijk dus gewoon in bekende ogen.

Wat hou ik ervan om te doen wat we niet kunnen.

En ik word gek met je, hoewel ik al een lange tijd weg ben,

Maar weer gek worden is zo goed!

Dat is alles waar ik naar op zoek was - vraag niet meer;

Alles wat ik ademde en zonder welke ik niet adem.

Alles waardoor ik leef, zonder welke ik geen leven heb;

Dit, wakker worden, vertelt je "Hallo!"

Neem mijn hart voor jezelf

En daar hoeft niets voor terug!

Zonder jou zwierf ik door het lege land,

Toen veranderde alles in een oogwenk!

Neem mijn hart voor jezelf

En ik hoef niets te weten!

Ik gleed door de grijze winter zonder jou,

Met jou vloog boven de ruimte!

Ik hoor rinkelend gelach, je lieve gezicht -

Alsof we in een kamer zijn waar geen klok staat;

Haastig Moskou rent achter de gordijnen,

Maar ik heb je vandaag weer van haar gestolen.

En we zijn luider dan een onweersbui;

dichterbij dan de dageraad;

Schoner dan dauw op ongemaaid gras!

Alsof een stroomontlading door geweven draden

Of de zon die lachte naar de stoffige steden.

En ik keek opnieuw in de vertrouwde ogen -

Met hen zal ik nooit op de rem trappen.

Ik ben bij hen tot het einde, maar alsof ik weer kijk...

En alles wat ik nog heb - ik geef je!

Het is allemaal van jou, maak zelfs geen ruzie;

Dit is wat tot de rand toe is - zonder welke het helemaal leeg is;

Wat ik brand, zonder welke ik geen vuur heb -

Het beste wat ik ooit heb gehad in mijn leven!

Neem mijn hart voor jezelf

En daar hoeft niets voor terug!

Ik zwierf door het lege land zonder jou

Toen veranderde alles in een oogwenk!

Neem mijn hart voor jezelf

En ik hoef niets te weten!

Ik gleed door de grijze winter zonder jou,

Met jou vloog boven de ruimte!

Met jou vloog boven de ruimte!

Boven de ruimte!

Ik vloog met je mee boven de ruimte!