Жанна Фриске - Loc-Dog

А, на метро едет сотни безумных тел

По радио милионы заумных слов

Каждый бежит пока дышит.

Порой достать что-то проще, чем не достать

И на потом остаеться опьять мечта

Уходит разум и гаснит огонь в глазах

Мы не поем и не пишем

Слепая ярость столкнеться с больным нутром

В том же безумном потоке людей в метро

Наступишь на ногу мне сука сожру живьем!

Всю твою жирную тушу

А, небо плачет дождем все о ней, о нем,

Но не о нас, с нами все ришено

пойдем

Со мной туда где прошлой весной

Я потерял свою душу

Пойдем со мной туда, пойдем со мной туда

Пойдем со мной вдвоем

Покинем города и будем рыбами по водоемам молчать

Покинем наконец раёны где:

алкоголикы, шумные психопаты, надоели психоделики, разные стимуляторы

Пора бы с этим делом давно кончать,

Но ты кончай без симуляции

По проложеным маршрутам, по мостовым

Мы не будем никого называть на вы Мы не будем слушать сплетень пустой молвы

А, будем верными сердцу

Там где стали на всегда в городе часы

И можна всех уже предать или стать святым

Можна всех розорвать, а потом зашить

И никуда нам не деться

В машинах нет любви, в людях нет машин

На небе не ростут цветы, на земле фашизм

И кто-то выбирает жить, просто жить

А, мы строим и рушим

А, небо плачет дождем все о ней, о нем

Нас не парит, мы спрячемся под зонтом

пойдем

Со мной туда где прошлой весной

Я потерял свою душу

Пойдем со мной туда, пойдем со мной туда

Пойдем со мной вдвоем

Покинем города и будем рыбами по водоемам молчать

Покинем наконец раёны где:

алкоголикы, шумные психопаты, надоели психоделики, разные стимуляторы

Пора бы с этим делом давно кончать,

Но ты кончай без симуляции

Ah, honderden gekke lichamen rijden in de metro

Miljoenen diepzinnige woorden op de radio

Iedereen rent terwijl hij ademt.

Soms is iets krijgen makkelijker dan het niet krijgen

En dan blijft de droom dronken

De geest gaat weg en het vuur in de ogen gaat uit

We zingen niet en we schrijven niet

Blinde woede botst met een zieke darm

In dezelfde gekke stroom mensen in de metro

Stap op mijn voet, teef, ik eet je levend op!

Al je dikke karkas

En de lucht huilt van de regen om haar, om hem,

Maar niet over ons, alles wordt met ons beslist

laten we gaan naar

Met mij naar waar afgelopen lente

Ik verloor mijn ziel

Kom daar met me mee, kom daar met me mee

Kom samen met mij

Laten we de steden verlaten en stille vissen in de vijvers zijn

Laten we eindelijk de districten verlaten waar:

alcoholisten, luidruchtige psychopaten, moe van psychedelica, verschillende stimulerende middelen

Het is tijd om deze zaak lang geleden te beëindigen,

Maar je eindigt zonder simulatie

Langs aangelegde routes, langs bruggen

We zullen niemand voor je bellen We zullen niet luisteren naar de roddels van lege geruchten

Laten we trouw zijn aan ons hart

Waar de klok voor altijd is geworden in de stad

En je kunt nu al iedereen verraden of een heilige worden

Je kunt ze allemaal uit elkaar scheuren en dan aan elkaar naaien

En we kunnen nergens heen

Er zit geen liefde in auto's, er zijn geen auto's in mensen

Bloemen groeien niet in de lucht, fascisme op aarde

En iemand kiest ervoor om te leven, gewoon te leven

Ach, we bouwen en slopen

Ah, de lucht huilt van de regen, alles om haar, om hem

We zweven niet, we zullen ons verstoppen onder een paraplu

laten we gaan naar

Met mij naar waar afgelopen lente

Ik verloor mijn ziel

Kom daar met me mee, kom daar met me mee

Kom samen met mij

Laten we de steden verlaten en stille vissen in de vijvers zijn

Laten we eindelijk de districten verlaten waar:

alcoholisten, luidruchtige psychopaten, moe van psychedelica, verschillende stimulerende middelen

Het is tijd om deze zaak lang geleden te beëindigen,

Maar je eindigt zonder simulatie