Ехал и ехал - Loc-Dog

Назло рекламе бездыханным потоком бодрого тепла

Нарушу общепринятый регламент.

Ты догонишь у оконного стекла,

Тихо крапальнёшь себе оставшийся с былой мечты крапалик.

Лишь в бутылке вместо водки смола,

Не в бутырке, не в офисе, не сидя, но кого-то туда посадят.

Лопнет, как шарик тот, кто знает все правды слова.

Честь и хвала ему воздастся, воспрянет земля.

В начале 1-ого сентября в Макдаке дети.

Я в ахуе, тем не менее думаю за тебя.

Жму сцепление, не вижу руля.

Еду разделаться с барыгами в районе Кремля, иду в наступление.

Слей меня дождями, вода.

Не стал злей, остановившись в соображении, натворил дел.

Здесь замесил замес,

А если так сверни в шестой подъезд, как отопление подключит ЖЭК.

Все накопления в бюджет уйдут в опровержение идей, что горбатого исправит

крест.

Обсудят это миллионы ротозеев, своё мнение отдав толпе, изменив себе.

Извинившись и выстроившись в ряд.

Ведь всегда виноватым будет слабак, это всегда так.

Суки, нашедшие счастье, тонут в цветах.

Пульс сумашедше стучал, недобрав филок на транспорт.

И радовался пьяный причал.

Дым парадно кричал, типа: «Вот он я, здесь, нормально всё, отзовитесь!»,

Но в их глазах ты не тот, тобой правит бес,

Или какой-то левый гон, или кто там твой повилитель.

В этом городе торчков и погон, где нет друзей и врагов,

И кипит работа над новым средством убить любовь,

Над мощными бомбами, природу крошащими в щельях гор,

Над водой, загрязнённой барбитуратами,

Где брат не платит брату добром,

И даже в старый автопром мы вставим бас и колонки неаккуратно.

Не напрягаясь, приедем на твой район.

Знаю мораль, но на потом откладываю, утверждая обратное.

В сердце собрав огромный клад мы обезглавлены.

Берега попутал неадекватный, плавившись от жары.

Жарила всё Москва тут, я совершал пересадку на ветку,

Мы ехали ускоренно туда, где нас все любят и ждут

На быстром поезде осенью по соседству

Я выходил на следующей, но снова обнаружился тут.

Сидел и ехал, и ехал, и ехал.

А вы ехали неторопливо там, где в поле снова цветут.

Медленно в поезде осенью, по соседству

Ты выходил на следующей, но снова обнаружился тут.

Сидел и ехал, и ехал, и ехал.

А история идёт от вольного, вопреки всему.

Я её домом обстрою и в себя втяну с дымом.

В основе тонуть, быть убитым.

На бит, как ёк на доску с гвоздём ложиться,

Прогнать тоску, оставить принципы паскудам,

Но чтить традиции и чтить семью,

Между холмами семью раствориться, в принципе,

Ссё равно без сомнений любить Москву.

Станет громче, разум станет чётким,

Когда отфильтруют, возможно, почки.

Энергии в раю или где?

Пацанчики на кураже, им не быть в беде,

Пока все вместе, пока движняк, в основе

Нет дел, ведь там в основе нет песен,

Нету людей, нету стрел, нету президентов, есть те, кто тебе интересен.

Если есть сила и гнев,

Возможно, ты успешно покинешь пространства подъездов и лестниц,

Но во дворе перегрев +27 минимум, и ты вернёшься, поверь мне.

Будешь молчать рыбиной, будешь в слишком грязной воде,

И тебя схавает время, схавает грязный отдел,

Недовес, чужой успех или зимнее откровение.

Это для всех или никому.

Не держи, бросай на землю, я всё пойму, всё спущу тебе с рук,

Позвоню, когда решится вопрос за мою судьбу.

Иду, курю… Не продаю, а просто так даю.

Не настаиваю, знать даю.

Вы там в раю охуели все, зажрались,

И всё равно берёте там, где мы выросли или просто родились,

А после поднялись, ведь родители сыну давали не грустить.

Думали, что он без мазы сдаёт долги, поэтому без выгоды продал свою Инфинити.

Вылетел в трубу, его уже нельзя спасти, но я рад, и это мне не простительно.

Незаметно так стал злым, так же как и все.

Ondanks reclame een ademloze stroom van opgewekte warmte

Ik overtreed de regels.

Je zult inhalen bij het raam,

Rustig krabbel je voor jezelf de krapalik op die is overgebleven uit je vroegere droom.

Alleen in een fles in plaats van wodka zit hars,

Niet in een fles, niet op kantoor, niet zittend, maar daar wordt iemand neergezet.

Degene die alle waarheid van het woord kent, zal barsten als een ballon.

Eer en lof zullen hem worden gegeven, de aarde zal oprijzen.

Begin 1 september zijn er kinderen in McDuck.

Ik sta versteld, maar ik denk voor jou.

Ik trap de koppeling in, ik zie het stuur niet.

Ik ga afrekenen met straatventers in de buurt van het Kremlin, ik ga in de aanval.

Laat me leeglopen met regen, water.

Hij werd niet bozer, stopte met nadenken, hij deed dingen.

Hier gekneed kneden

En als je de zesde ingang inrijdt, hoe zet het huisvestingskantoor dan de verwarming aan.

Alle besparingen in het budget gaan naar de weerlegging van ideeën die de gebochelde zal oplossen

kruis.

Miljoenen rotozees zullen hierover discussiëren, hun mening geven aan de menigte, zichzelf veranderen.

Excuses en in de rij gaan staan.

Het zal immers altijd de zwakkeling zijn die de schuld krijgt, dit is altijd het geval.

Teven die geluk vinden, verdrinken in bloemen.

Mijn hartslag bonsde als een gek, ik kreeg niet genoeg filok voor transport.

En de dronken pier verheugde zich.

De rook schreeuwde groots, zoals: "Hier ben ik, hier, alles is in orde, reageer!",

Maar in hun ogen ben jij niet degene, je wordt geregeerd door een demon,

Of een soort linkse sleur, of wie je opperheer ook is.

In deze stad van junkies en epauletten, waar geen vrienden en vijanden zijn,

En er wordt in volle gang gewerkt aan een nieuw middel om liefde te doden,

Over krachtige bommen, verpletterende natuur in de spleten van de bergen,

Over water verontreinigd met barbituraten

Waar een broer zijn broer niet in natura betaalt,

En zelfs in de oude auto-industrie voegen we bas en luidsprekers onnauwkeurig toe.

Zonder poespas komen we bij u in de buurt.

Ik ken de moraal, maar ik stel het uit tot later, met het tegendeel.

Nadat we een enorme schat in ons hart hebben verzameld, worden we onthoofd.

Het ontoereikende betoverde de kusten, smeltend van de hitte.

Moskou bakte hier alles, ik maakte een transplantatie naar een tak,

We reden in versneld tempo naar waar iedereen van ons houdt en op ons wacht

Op een snelle trein in de herfst in de buurt

Ik ging uit op de volgende, maar kwam hier weer opdagen.

Ik zat en reed, en reed, en reed.

En je reed op je gemak waar de velden weer in bloei staan.

Langzaam in de trein in de herfst, hiernaast

Je vertrok op de volgende, maar kwam hier weer opdagen.

Ik zat en reed, en reed, en reed.

En geschiedenis komt uit de vrije natuur, ondanks alles.

Ik zal een huis voor haar bouwen en haar met rook naar binnen lokken.

Eigenlijk verdrinken, gedood worden.

Op een beat, als een juk op een plank met een spijker,

Verjaag de melancholie, laat de principes over aan de paskuds,

Maar om tradities te eren en de familie te eren,

Los in principe zeven op tussen de heuvels,

Toch hou je zonder twijfel van Moskou.

Word luider, geest wordt helder

Wanneer gefilterd, misschien de nieren.

Energie in de hemel of waar?

Jongens met moed, ze kunnen niet in de problemen zitten,

Terwijl alles bij elkaar is, terwijl de verhuizer centraal staat

Er zijn geen gevallen, omdat er geen liedjes in de basis zijn,

Er zijn geen mensen, geen pijlen, geen presidenten, er zijn mensen die u interesseren.

Als er kracht en woede is,

Misschien verlaat u met succes de ruimtes van ingangen en trappen,

Maar in de tuin is de oververhitting minimaal +27, en je komt terug, geloof me.

Je zult zwijgen als een vis, je zult in te vuil water zijn,

En tijd vreet je op, de vuile afdeling vreet je op,

Ondergewicht, andermans succes of winterrevelatie.

Het is voor iedereen of voor niemand.

Houd het niet vast, gooi het op de grond, ik zal alles begrijpen, ik laat je ermee wegkomen,

Ik zal bellen als de kwestie van mijn lot is opgelost.

Ik ga, ik rook... Ik verkoop niet, ik geef gewoon.

Ik dring niet aan, ik laat het je weten.

Jullie hebben het allemaal verpest in het paradijs, grinnikend,

En toch neem je waar we zijn opgegroeid of net zijn geboren,

En toen stonden ze op, omdat de ouders hun zoon niet verdrietig lieten zijn.

Ze dachten dat hij schulden aan het afbetalen was zonder maza, dus verkocht hij zijn Infiniti zonder winst.

Hij vloog de schoorsteen in, hij is niet meer te redden, maar ik ben blij, en dit is mij niet te vergeven.

Onmerkbaar werd hij slecht, net als iedereen.