Время три утра - Loc-Dog

Время три утра, самое время говорить по душам,

Я утрирую редко дыша, движа по клавишам асфальта,

В переход метро ненапряжно сделал двойное сальто,

От общей массы мало стал отличаться,

Но написал фразу в туннеле между двух станций,

Получилось ничего, даже в кайф так…

Достелил до Партизанской, вчитал там,

К чёрту всё твоё бабло!

За мною правда,

Врядли ваши леди познали цену бриллиантов,

И нету баттла кроме как я и ещё один я,

Что сегодня останется адекватным,

Видел иллюзорный мир, частицы света в темноте уловил и по праву считаюсь

богатым,

С неба капает ливень капризный, чёрт бы с ним, девятый стих разрывает криком

палату,

Я скоро выйду осязая, вот моя Москва родная, такая как была лет в пятнадцать,

От Кутузы до окраин фонарями объятая будто пламенем движется в ритме хауса,

И каждый за себя сам, каждый знает что нету половины второй и самодостаточен,

Без кредитных карточек и морок, все в коробке, я предпочитаю быть незапачканным,

Если кто меня спросил цену тепла, то я скажу, что в этом городе любовь не чувство,

Лишь повод обмануть друг друга ещё раз, уйти вспоминая как было почти не пусто,

У стен есть уши, перекопана душа,

Над эмоциональной сферой кружат неспеша,

Какой-то серый мир,

И как серотонин перенесёт те клеточки на ту полуокружность?

Все спят ещё в городе, время три утра,

Мыслей свобода со скоростью телеграмм…

Разбудить бы кого,

И поговорить по душам с ним,

Неспеша, так…

Я чувствую себя точ в точ как антидот,

Что запретит быть честнее, чем честной народ,

Закроет буйные глаза,

И если боль живёт в слезах, то одному из нас возможно нужно

(Возможно, нужно) — просто глупые слова!

Тут невозможно одному — считай их сколько!

И я гордыню усмирю, схвачусь за тыщу вольт, и вам позволю разобрать себя по точкам,

Одна из них — несменный полупроводник моей любви, порой даже к неполноценным,

Другая строит замороженный ледник, но отступает перед третьей — солнцем,

вставшим ей на смену,

Солнце одно, как небо и земля — оно, согреет в холоде, но слишком прыткого

спалит,

Четвёртой будет просто искра, но сведёт на дно, довольно быстро — вот такой

метаболизм.

Пятая — власть, шестая и седьмая часть, ей подчиняются, боясь тяжких

последствий,

Она к четвёртой обращается, как что не так, в своих понятных властных интересах,

Шестая — гнев, седьмая — радость от побед, заполонившая всё, давшая покой,

Восьмая держит эти семь на пагубной вине, возьми и слей их все, они почувствуют

момент, легко!

Момент один, он пахнет школой, мы сидим, на чём попало, но не врём пока мы в школе,

Потом гордимся.

что сидим, но врём уже себе, что слезем незамеченными в раз,

пока нас кроет…

И мой покрой, довольно прочный, но простой, я напостой козырнейший

саморазводчик.

Вы отойдёте от меня, я побегу трусцой, побегу не убегая, буду делать чётче!

Het is drie uur 's nachts, het is tijd om van hart tot hart te praten,

Ik overdrijf zelden ademen, bewegend langs de toetsen van het asfalt,

In de metropassage maakte hij terloops een dubbele salto,

Van de totale massa begon weinig te verschillen,

Maar ik schreef een zin in een tunnel tussen twee stations,

Het bleek niets, zelfs in een buzz als dat ...

Kwam naar Partizanskaja, lees het daar,

Naar de hel met al je buit!

De waarheid ligt achter mij

Het is onwaarschijnlijk dat uw dames de prijs van diamanten kenden,

En er is geen strijd behalve ik en nog een ik,

Wat vandaag voldoende zal blijven,

Ik zag een illusoire wereld, ik ving lichtdeeltjes in de duisternis en ik word terecht beschouwd

rijk

Een grillige stortbui druipt uit de lucht, naar de hel ermee, het negende vers breekt met een kreet

afdeling,

Ik zal snel voelbaar uitkomen, hier is mijn beste Moskou, zoals het ongeveer vijftien jaar oud was,

Van Kutuza tot aan de rand van de lantaarns, gehuld als in vlammen, beweegt het op het ritme van het huis,

En ieder voor zich, iedereen weet dat er geen helft is van de tweede en is zelfvoorzienend,

Geen creditcards en gedoe, alles zit in de doos, ik ben liever schoon,

Als iemand me vraagt ​​naar de prijs van warmte, dan zal ik zeggen dat liefde in deze stad geen gevoel is,

Gewoon een excuus om elkaar nog een keer te bedriegen, vergetend hoe het bijna niet leeg was,

De muren hebben oren, de ziel is opgegraven,

Ze cirkelen langzaam over de emotionele sfeer,

Een grijze wereld

En hoe zal serotonine die cellen naar die halve cirkel overbrengen?

Iedereen slaapt nog in de stad, het is drie uur 's nachts,

Vrijheid van denken met de snelheid van telegrammen...

Maak iemand wakker

En praat van hart tot hart met hem,

Langzaam dus...

Ik voel me precies een tegengif,

Wat verbiedt om eerlijker te zijn dan eerlijke mensen,

Sluit stormachtige ogen

En als pijn in tranen leeft, dan heeft een van ons misschien nodig

(Misschien heb je dat nodig) - gewoon domme woorden!

Het is onmogelijk om het alleen te doen - tel ze!

En ik zal mijn trots sussen, duizend volt pakken, en je me punt voor punt uit elkaar laten halen,

Een van hen is een permanente halfgeleider van mijn liefde, soms zelfs voor minderwaardige,

Een ander bouwt een bevroren gletsjer, maar trekt zich terug voor de derde - de zon,

die haar heeft vervangen,

De zon is één, zoals hemel en aarde - het zal opwarmen in de kou, maar te snel

brandwond,

De vierde zal slechts een vonk zijn, maar het zal je vrij snel naar de bodem brengen - zoals dit

metabolisme.

Het vijfde is macht, het zesde en zevende deel, ze gehoorzamen het, uit angst voor ernst

gevolgen

Ze wendt zich tot de vierde, alsof er iets mis is, in haar begrijpelijke machtsbelangen,

De zesde is woede, de zevende is de vreugde van overwinningen, die alles vulden, vrede schonken,

De achtste houdt deze zeven vast aan verderfelijke wijn, neem ze en laat ze allemaal uitlekken, ze zullen voelen

even, makkelijk!

Er is maar één moment, het ruikt naar school, we zitten overal op, maar we liegen niet als we op school zijn,

Dan zijn we trots.

dat we zitten, maar we liegen al tegen onszelf, dat we onopgemerkt meteen naar beneden gaan,

terwijl hij ons bedekt...

En mijn snit, best duurzaam, maar simpel, ik ben de meeste troef

zelf distributeur.

Je gaat van me weg, ik zal joggen, ik zal rennen zonder weg te rennen, ik zal het duidelijker doen!