Сладкий дым - Loc-Dog

Сладкий дым ты вверх унеси меня

Открой любую дверь передо мной небалованным

Дай мне крылья

Я буду как дар тебя принимать

Я буду как дар тебя принимать

Тем временем свежий март менял заснеженный январь

Бритый невежа оголтело кричал «Sieg Heil!»

Предав награды деда

Красная власть у руля давала массу поблажек терявшим свое эго

Складно, при лавэ

Им всё-равно было не по себе

Они разлюбили своих родителей

Пока мы рвали с тобой по стране мили

И города дымили вверх, дымили,

Но другой смех не знал

Хотя романтиком был сполна

В кругу пропащих, знающих твой аромат

По настоящему

Грязный подъезд убивал не один талант

Кого пугала новизна

Когда к рукам прилипали сами денежные знаки, суки, скупка краденого

Запись, будка, не попутай-ка меня с гуру

Придя в бар, где я один в тёмном углу

Google не разыщет раз господь спрячет

Наши улицы не плачут — лечат и платят

Вместо лета у моря закроют в клетчатый пластик

Или тонуть в твоей сласти — два пути,

А ты меня унеси

Красным глазам в ночи дай избежать суеты дня

И раздели мои страсти

И рассуди моих братьев ведь нам ни к чему война

Из грязи в зал

Дорога, трасса, базар-вокзал

Образы звёздам, я — за

И ты на завтрак выплываешь в мою форточку любимый автор

Я предельно буду точен меняя дозатор

Не кантуюсь взаперти не в коммуне не в семье,

Но всё же не один на целой земле

Ведь мы здесь чтобы жить, а не выжить

Если нет забирай прямо сейчас, но ошибок моих часть скости

Для кого-то ад — это час пик,

А нам рай без больной башки

Давай сыграем крути-верти

Вижу азарт на подъем, но не вижу решительности завысить

Вижу ты выдумал принципы щас сходу

И тупо мажешь, что должен на них пойти

Видишь восходы на выходах и кричишь

Ты это зря, братиш, не всё вернуть можно

Среди пробок, безголовых и ведомых

На потёртых старых кожаных пальто

Я буду дальше уходить от сугробов

если ты поможешь определить где не то зло

Пеленой накрывай,

Я нежности нежнее не видел чем твой плотный туман, веришь?

С тобой проникал в дома и растворялся в их атмосфере

На самом деле

Zoete rook je neemt me mee naar boven

Open elke deur voor mij ongerept

Geef me vleugels

Ik zal je accepteren als een geschenk

Ik zal je accepteren als een geschenk

Ondertussen veranderde verse maart in besneeuwde januari

Geschoren onwetend riep verwoed "Sieg Heil!"

De onderscheidingen van de grootvader hebben verraden

De rode kracht aan het roer gaf veel aflaten aan degenen die hun ego verloren

Moeilijk, met lava

Ze voelden zich nog steeds niet goed

Ze werden niet meer verliefd op hun ouders

Terwijl we met je door het land kilometers scheurden

En de steden rookten, rookten,

Maar ander gelach wist het niet

Hoewel hij helemaal romantisch was

In de cirkel van de verlorenen, wie kent je geur

Echt

Vuile ingang doodde meer dan één talent

Wie was er bang voor nieuwigheid?

Wanneer bankbiljetten zelf aan hun handen kleven, teven, gestolen goederen kopen

Record, stand, verwar me niet met een goeroe

Naar een bar komen waar ik alleen ben in een donkere hoek

Google zal niet vinden als de Heer zich eenmaal verbergt

Onze straten huilen niet - ze behandelen en betalen

In plaats van zomer aan zee, worden ze opgesloten in geruit plastic

Of verdrinken in je zoetheid - op twee manieren,

En je neemt me mee

Laat rode ogen in de nacht de drukte van de dag vermijden

En deel mijn passies

En oordeel over mijn broers, want we hebben geen oorlog nodig

Van vuil naar de hal

Weg, snelweg, bazaar-station

Beelden naar de sterren, ik ben voor

En je zwemt naar mijn raam voor het ontbijt, mijn favoriete auteur

Ik zal uiterst nauwkeurig zijn bij het verwisselen van de dispenser

Ik draai me niet om opgesloten, niet in een commune, niet in een familie,

Maar nog steeds niet alleen op de hele aarde

We zijn hier tenslotte om te leven, niet om te overleven

Zo niet, neem het dan nu, maar mijn fouten maken deel uit van het bot

Voor sommigen is de hel spitsuur

En we hebben een paradijs zonder zieke kop

Laten we twirl spelen

Ik zie de opwinding stijgen, maar ik zie niet de vastberadenheid om te overschatten

Ik zie dat je nu de principes hebt uitgevonden

En je zegt dom dat je voor ze moet gaan

Je ziet de zonsopgangen bij de uitgangen en roept

Je bent tevergeefs, broer, niet alles kan worden geretourneerd

Tussen files, headless en led

Op versleten oude leren jassen

Ik zal blijven weggaan van de sneeuwbanken

als je helpt om te bepalen waar dat kwaad niet is

Bedek met een sluier

Ik heb geen tederheid gezien die teder is dan je dichte mist, geloof je?

Met jou drong ik huizen binnen en loste op in hun atmosfeer

Werkelijk