Руки к солнцу - Loc-Dog

Ведь там то, что для нас было создано изначально.

Всех, кто ушел — проводил с печалью.

Под солнцем темные души выгорят,

А мы будем теми, кто отвечает за свой выбор.

Разбуди их, Высшая Сила, вытащи с этих улиц.

Дай развиться тому, что от общей тупости не умерло.

Тут куча недопонятых, умных псевдо-философов.

От рифмы их закрученной — ни горячо, ни холодно.

Я вряд ли понимаю их мир…

Твой скучный рэп не представлял себе космос,

Хотя мы тоже не закончили ВУЗа.

И я из комнаты вышел и девять классов

Заменила содрогнувшая тело громкая музыка.

И из тех, кто был плохим и ты вынужден был терпеть их,

Закрывши свое тельце за стопкой энциклопедий.

А после… Эта вседозволенность тянула нас в дурдом.

Кто выбрался — тот выбрался с трудом.

Пока наши сверстники поступали на «бюджет» —

Нас настигало приходами в гараже.

С тех пор, я запомнил, что-то иное в твоем бледном типаже,

Паранойя у меня на душе.

Нас раскидало по руинам Союза, и часто хотелось, как в детстве —

Получать больше эмоций, применяя любые средства.

Тогда каждый подросток мечтал уже быть популярным,

А мы с каждым днем все хуже владели вестибуляром.

Я смотрел, как на дибилов на этих кривляк по телеку,

С последнего замута крополя себе от товарища.

Если бы сейчас я встретил того себя, что я был тогда,

Ударами закрыл бы его наглую варежку.

Но его нет в зоне доступа.

Я не помню, как он выглядит.

Я вышел из кабака, а он остался там с путанами.

Потом говорят, его откачали и закрыли,

А я за него пишу его руками мемуары.

Вот такая вот история, ждете меня оторванным?

А я положил на ваши все ожидания.

Жизнь показала, что порою честнее парень в серой форме,

Чем ваши гангстеры, живущие на пенсию мамину.

Но все от случая к случаю, где хорошее, а где сучие.

Как раньше уже не будет здесь, прекрати истерику.

Все поменялось, осталось лишь одно, —

Я смотрю как на дебилов, на этих кривляк по телеку.

!

Ты помнишь?

Я тебе обещал много лет назад,

Что мы вернемся?

И я стою напротив тебя!

В твоих глазах не капли страха!

В ногах у нас намеренно сил, ты не умирай!

Я говорю спасибо музыке, что убила и воскресила и все по новой, брат.

Руки к солнцу!

Ты помнишь?

Я тебе обещал много лет назад,

Что мы вернемся?

И я стою напротив тебя!

В твоих глазах не капли страха!

В ногах у нас намеренно сил, ты не умирай!

Я говорю спасибо музыке, что убила и воскресила и все по новой, брат.

Er is immers vanaf het begin iets voor ons gecreëerd.

Iedereen die vertrok - ging er met droefheid vandoor.

Donkere zielen zullen opbranden onder de zon

En wij zullen degenen zijn die verantwoordelijk zijn voor onze keuze.

Maak ze wakker, Hogere Macht, haal ze van deze straten.

Laat datgene ontwikkelen wat niet is gestorven aan algemene domheid.

Er zijn veel onbegrepen, slimme pseudo-filosofen.

Van hun verdraaide rijm - noch warm noch koud.

Ik begrijp hun wereld nauwelijks...

Je saaie rap stelde zich geen ruimte voor

Al zijn we ook niet afgestudeerd aan de universiteit.

En ik verliet de kamer en negen lessen

Het bevende lichaam maakte plaats voor luide muziek.

En van degenen die slecht waren en je moest ze doorstaan,

Je lichaam opsluiten achter een stapel encyclopedieën.

En na... Deze toegeeflijkheid trok ons ​​in een gekkenhuis.

Wie stapte uit - hij kwam er met moeite uit.

Terwijl onze collega's het "budget" betraden -

In de garage werden we ingehaald door parochies.

Sindsdien herinner ik me iets anders in jouw bleke type,

Paranoia zit in mijn ziel.

We waren verspreid over de ruïnes van de Unie, en vaak wilden we, zoals in de kindertijd...

Krijg meer emoties door alle middelen te gebruiken.

Toen droomde elke tiener ervan al populair te zijn,

En elke dag werden we minder en minder comfortabel met het vestibulaire systeem.

Ik zag hoe deze idioten naar deze idioten keken op tv,

Van de laatste warrige oogst tot jezelf van een kameraad.

Als ik nu dezelfde ik zou ontmoeten die ik toen was,

Blows zou zijn brutale wanten sluiten.

Maar hij is niet in de toegangszone.

Ik weet niet meer hoe hij eruit ziet.

Ik verliet de herberg en hij bleef daar bij de prostituees.

Dan zeggen ze dat het was leeggepompt en gesloten,

En ik schrijf memoires voor hem met zijn handen.

Hier is zo'n verhaal, wacht je tot ik wordt afgescheurd?

En ik stel al uw verwachtingen.

Het leven heeft aangetoond dat een man in een grijs uniform soms eerlijker is,

Dan je gangsters die van hun moeders pensioen leven.

Maar alles is van geval tot geval, waar is goed en waar is slecht.

Het zal hier niet eerder zijn, stop de driftbui.

Alles is veranderd, er blijft maar één ding over,

Ik kijk naar ze als idioten, die grappenmakers op tv.

!

Weet je nog?

Ik heb je vele jaren geleden beloofd

Wat zullen we teruggeven?

En ik sta voor je!

Er zijn geen druppels angst in je ogen!

We hebben moedwillig kracht aan onze voeten, niet sterven!

Ik zeg dank aan de muziek die doodde en herrees en helemaal opnieuw, broeder.

Handen naar de zon!

Weet je nog?

Ik heb je vele jaren geleden beloofd

Wat zullen we teruggeven?

En ik sta voor je!

Er zijn geen druppels angst in je ogen!

We hebben moedwillig kracht aan onze voeten, niet sterven!

Ik zeg dank aan de muziek die doodde en herrees en helemaal opnieuw, broeder.