Показалось - Loc-Dog

Мы сегодня с пацанами решили наделать шума, —

Два бойца и с нами фраер, худенький, умный,

Чтобы разруливать вопросы, если положим на пол фейсконтроль, —

Он машет своей «толстой лопатой».

За нами, кажется погоня, напрочь стираем шины,

Поворот, сегодня отдыхают мужчины.

Наш фраерок записную книжку всю изнасиловал, поперек,

А мы то что?

От жизни берем свое и катим.

В принципе, готовы на все.

Родня вся дома, дети спят.

В банке капает на счет.

Поднимаем, сами делаем, сами себе движняк.

Я парень простой, на лице от ножа царапина.

Корешь мой, Антошка принял уже немножко.

Я люблю большие груди, он любит стройные ножки.

Вот мы с ним не воюем, фраера тихо грузим.

Он нам чешет за столик какой-то в самом модном клубе.

Ну поехали, ладно, чешет довольно складно.

Мы берем по двойному бурбону, он пинакаладу.

Вертят попами биксы, девяносто процентов в мясо.

Еще братья, армяне, канают все под итальянцев.

Пляшет «вмазанный» опер, с отдела Юго-Востока.

Мы что знакомы с ним?

Ну как сказать… Постольку, поскольку.

Здравствуйте Петр Семеныч, не ожидал вас здесь увидеть, отмечаете?

А вы то, отмечаться ходили?

Да не висит на нас такого.

Нет, ну и слава Богу.

Вдруг он падает на пол и кусает меня за ногу.

Обнажает валыну, кричит, что все в рамках закона.

По ногам палит, *лядина, боевыми патронами.

Мы, конечно, с Тохой в шоке, с такого его искусства.

Фраер с нами завизжал и зубами повис на люстре,

Жрет кристаллы Своровски.

Играем в одни ворота,

Ведь волына у него, а у нас перцовый балончик.

Чего?

Да, не мужская оборона, допустим,

Всегда ношу с собой, — сказал он лихо прыгая с люстры.

Из крокодиловой барсетки вытащил свой баллончик.

Задыхались профурсетки, отдых пошел не очень.

Молвил я: ну, Антоха, что не вечер, то снова кипишь.

Он в сердцах: зря мы взяли фраера, видишь

У меня же аллергия, надо по сотке треснуть.

Атмосфера испорчена, поедем в другое место.

Катим вновь по Садовому, варим на ложке кофе.

Вместо трезвого водителя — в слюни убитый опер.

Из открытого люка шмаляет своим ПээМом,

И всем видом дает нам понять, что ищет тут проблемы.

Воплощение коррупции!

Вчетвером в одной тачиле.

Тормози, начальник!

Нахрена нам эти качели?

Со словами здесь война, и верховный главнокомандующий,

Команду дал: ни шагу назад, он добил рекламный щит.

На ходу валим с кабины, нах**!

Машина всмятку, груды метала, черное мясо.

Карета скорой, рядом пожарники тушит дым.

Пока все заняты — наш фраер пробрался за эфедрином.

Я слышу громкую музыку, локоть толкает в бок.

Это Антоха, мы в клубе, он взволнован.

Санек, ты третий час молчишь залипнув бездвижно у стойки бара.

Все ОКей, братан, мне просто кое-что

Мне просто кое-что показалось…

Мне просто кое-что показалось…

Vandaag hebben de jongens en ik besloten om wat lawaai te maken, -

Twee vechters en een fraer bij ons, dun, slim,

Om problemen op te lossen, als we gezichtscontrole op de vloer plaatsen, -

Hij zwaait met zijn "dikke schop".

We lijken te worden achtervolgd, we wissen de banden volledig,

Draai, mannen rusten vandaag.

Onze fraerok verkrachtte het hele notitieboekje, over,

En wat zijn wij?

We nemen onze eigen uit het leven en rollen.

Kortom, we zijn overal op voorbereid.

Familieleden zijn allemaal thuis, de kinderen slapen.

Op de bank druppelt het op de rekening.

We verhogen, we doen het zelf, we zijn onze eigen verhuizer.

Ik ben een simpele jongen, er zit een kras op mijn gezicht van een mes.

Mijn vriend, Antoshka heeft al een beetje genomen.

Ik hou van grote borsten, hij houdt van slanke benen.

Hier zijn we niet in oorlog met hem, we laden stilletjes de fraer.

Hij krabt ons aan een tafel in de meest modieuze club.

Nou, laten we gaan, oké, het krast behoorlijk.

We nemen een dubbele bourbon, hij is pinakalada.

Bixes draaien met hun peuken, negentig procent in het vlees.

Meer broeders, Armeniërs, kanaliseren alles onder de Italianen.

Dansende "gesmeerde" opera's, uit het departement Zuidoost.

Kennen we hem?

Nou, hoe kan ik het zeggen ... Voor zover.

Hallo Pyotr Semenych, ik had niet verwacht je hier te zien, heb je het gemerkt?

Ben je gaan vieren?

Ja, dit hangt niet aan ons.

Nee, nou, godzijdank.

Plots valt hij op de grond en bijt in mijn been.

Hij ontmaskert de valyn, schreeuwend dat alles binnen de wet is.

Ze schieten op de benen, *blotch, met scherpe munitie.

Natuurlijk zijn Tokha en ik in shock met zijn kunst.

Fraer piepte met ons mee en hing met zijn tanden aan de kroonluchter,

Eet Swarovski-kristallen.

We spelen met één doel

Hij heeft tenslotte een doedelzak en wij hebben pepperspray.

Wat?

Ja, geen mannelijke verdediging, bijvoorbeeld,

Ik draag het altijd bij me', zei hij terwijl hij uit de kroonluchter sprong.

Hij haalde zijn spuitbus uit de krokodillentas.

De arbeiders stikten, de rest ging niet zo goed.

Ik zei: nou, Antokha, als het geen avond is, dan kook je weer.

Hij is in de harten: tevergeefs hebben we een fraer genomen, zie je

Ik heb allergieën, ik moet honderd vierkante meter kraken.

De sfeer is verwend, laten we naar een andere plek gaan.

We rollen weer langs Sadovoye, zetten koffie op een lepel.

In plaats van een nuchtere chauffeur kwijlt een vermoorde operaman.

Vanuit het open luik sneert hij met zijn PEM,

En zo te zien maakt hij ons duidelijk dat hij hier problemen zoekt.

De belichaming van corruptie!

Vier van ons in één kruiwagen.

Stop, chef!

Waarom hebben we deze schommels nodig?

Met de woorden er is oorlog, en de opperbevelhebber,

Hij gaf het bevel: geen stap achteruit, hij maakte het reclamebord af.

Onderweg stappen we uit de taxi, nee **!

Zachtgekookte machine, stapels metaal, zwart vlees.

Een ambulance, naast brandweerlieden die rook blussen.

Terwijl iedereen bezig is, ging onze fraer op weg naar efedrine.

Ik hoor harde muziek, mijn elleboog duwt opzij.

Dit is Antokha, we zijn in de club, hij is opgewonden.

Sanya, je bent al het derde uur stil, roerloos aan de bar.

Het is oké, bro, ik heb net iets

Ik dacht net iets...

Ik dacht net iets...