Делать дело - Loc-Dog

Под веки из свинца, попробуй — загляни;

По медленной земле плетутся ноги.

Мы ниже или выше этой всей возни,

Из ниоткуда возник мой смертельный номер.

Его задумал не специально я,

Не чтобы развлекать зевак богатых.

Близкие, даже, трут: «Надо жить для себя»

Но я затеял свой отдельный баттл."

Солнце село, я начинаю делать дело!

Мне есть, что вспомнить, но не за что меня приделать.

Считал меня звездой твой скромный корешь,

А я пускал его билет по уставшим венам.

Когда в глаза уже совсем не смотришь

И твою душу под наркозом пожирает демон,

Больную память оглушает только литр водки —

И даже близкие устали твоим бредням верить.

Это казалось бы провал,

Я сидел у себя в комнате и тихо о*уевал.

А мама — молилась Богу, я понял что я поменялся,

Когда больше не почувствовал ее тревогу.

За заборами, где-то в лесной тиши,

Я пытался отыскать хоть молекулу старой души.

По отрывкам собирая всю старую жизнь;

Признавая все ошибки, что я совершил.

Тогда, впервые приклонил колени

В этой покорности черпая силы.

Тогда забыл, во что я раньше верил —

Хоть говорили «раньше надо было».

Тогда бы не остался шрам.

Я без возмездия дарю его своим дворам,

Что меня делали безумным и порой жестоким,

Но нам не дали позабыть за что мы топим.

Москва в утопиях, люди в масках.

Филки с любовью, как мусор с барыгой в связке.

А обыватель под красной властью,

Просто дарит свою жизнь ненасытной пасти.

А мне пора уже идти, прости —

Ведь без меня не напишутся мои холсты.

Солнце село, я начинаю делать дело!

-

И в этом деле мои правила всегда просты.

Не поднимается кто не падал.

Знай: где свой, где падаль!

Скоро солнце встанет, и жизни нет без правды.

Не поднимается кто не падал.

Рай так рядом с адом.

Нам не стереть бы грани, все делить по-братски.

Не поднимается кто не падал.

Знай: где свой, где падаль!

Скоро солнце встанет, и жизни нет без правды.

Не поднимается кто не падал.

Рай так рядом с адом.

Нам не стереть бы грани, все делить по-братски.

Onder oogleden gemaakt van lood, probeer het - kijk;

Voeten slepen over de langzame aarde.

We zijn onder of boven al deze ophef,

Uit het niets verscheen mijn overlijdensnummer.

Ik heb het niet met opzet bedacht,

Niet om de toeschouwers van de rijken te vermaken.

Nabestaanden, zelfs tondel: 'We moeten voor onszelf leven'

Maar ik begon mijn eigen aparte strijd."

De zon is onder, ik ga zaken doen!

Ik heb iets om te onthouden, maar niets om me aan te hechten.

Je nederige hulpje dacht dat ik een ster was,

En ik liet zijn ticket door vermoeide aderen.

Als je niet langer in de ogen kijkt

En een demon verslindt je ziel onder narcose,

Ziek geheugen verdooft slechts een liter wodka -

En zelfs degenen die dicht bij je staan ​​zijn het beu om je onzin te geloven.

Het leek een mislukking

Ik zat in mijn kamer en was stilletjes aan het rondneuzen.

En mijn moeder bad tot God, ik besefte dat ik veranderd was,

Toen ik haar angst niet meer voelde.

Achter de hekken, ergens in de stilte van het bos,

Ik probeerde op zijn minst een molecuul van de oude ziel te vinden.

Door fragmenten het hele oude leven te verzamelen;

Ik geef alle fouten toe die ik heb gemaakt.

Toen knielde ik voor het eerst neer

Kracht putten uit deze nederigheid.

Toen vergat ik waar ik vroeger in geloofde -

Hoewel ze zeiden "het was eerder nodig."

Dan zou er geen litteken zijn.

Ik geef het aan mijn rechtbanken zonder vergelding,

Dat ze me gek en soms wreed maakten,

Maar we mochten niet vergeten waarvoor we verdrinken.

Moskou in utopieën, mensen in maskers.

Phils met liefde, zoals vuilnis met straatventers in een bos.

En de leek onder de rode regering,

Geeft gewoon zijn leven aan de onverzadigbare kaken.

En het is tijd voor mij om te gaan, het spijt me...

Mijn doeken worden immers niet geschreven zonder mij.

De zon is onder, ik ga zaken doen!

-

En in dit geval zijn mijn regels altijd eenvoudig.

Wie niet is gevallen, staat niet op.

Weet: waar is de jouwe, waar is het aas!

Binnenkort zal de zon opkomen, en er is geen leven zonder waarheid.

Wie niet is gevallen, staat niet op.

De hemel is zo dicht bij de hel.

We zouden de grenzen niet uitwissen, alles broederlijk delen.

Wie niet is gevallen, staat niet op.

Weet: waar is de jouwe, waar is het aas!

Binnenkort zal de zon opkomen, en er is geen leven zonder waarheid.

Wie niet is gevallen, staat niet op.

De hemel is zo dicht bij de hel.

We zouden de grenzen niet uitwissen, alles broederlijk delen.