Был собой - Loc-Dog

Мы сидим на крыше и болтаем ногами,

Снизу протекает другая жизнь.

Нас убьет телевизор, убьет передоз;

Или те, кем мы так дорожим.

Разве важно?

Я улыбаюсь тебе честно,

Мы входим в наш хрупкий совместный транс.

А эта песня — бессловесна,

Те слова, что ты слышишь — всего лишь в нас.

Все уже было и скрылись яркие вспышки,

В теле кричат эмоции да одышки.

Это как будто бы грабить банк,

Ты забираешь все сразу, там больше нету.

Как нет тебя здесь и я,

В пять утра собираюсь спасать планету.

Любую, но вряд ли эту;

Я злюсь, что она живет без тебя.

Припев:

Голову подними, после — глаза закрой;

Снова вернемся в мир, в котором я был собой.

Голову подними, после — глаза закрой;

Снова вернемся в мир, в котором я был собой.

Мы сидим на крыше и болтаем ногами,

Будто дожидаемся новый век.

На мне старая куртка,

Но я в ней совсем еще молодой человек.

Мы спрячем гордость, а то что за ней

— вереница событий не разгляжу.

Усыпит Московская область,

Колкий воздух сладок, утихнет шум.

И в нем все растворится,

Ресницы твои опалит огонь.

Покой снова приснится на острове,

Где мы от боли так далеко.

Все уже было бессознательно с нами,

И разум повторяет прошлый сценарий.

Красный диск Солнца идет домой,

И мы рассеемся так же с его лучами.

Припев:

Голову подними, после — глаза закрой;

Снова вернемся в мир, в котором я был собой.

Голову подними, после — глаза закрой;

Снова вернемся в мир, в котором я был собой.

We zitten op het dak en bungelen onze voeten,

Hieronder is een ander leven.

TV zal ons doden, een overdosis zal ons doden;

Of degenen die we zo koesteren.

Maakt het uit?

Ik lach eerlijk naar je

We gaan onze fragiele gezamenlijke trance binnen.

En dit lied is woordeloos

Die woorden die je hoort zijn alleen in ons.

Alles was er al en felle flitsen verdwenen,

Emoties en kortademigheid schreeuwen door het lichaam.

Het is alsof je een bank berooft

Je neemt alles in één keer, meer is er niet.

Aangezien jij niet hier bent en ik

Om vijf uur 's ochtends ga ik de planeet redden.

Elke, maar nauwelijks deze;

Ik ben boos dat ze zonder jou leeft.

Refrein:

Hef je hoofd op en sluit dan je ogen;

Laten we teruggaan naar de wereld waarin ik mezelf was.

Hef je hoofd op en sluit dan je ogen;

Laten we teruggaan naar de wereld waarin ik mezelf was.

We zitten op het dak en bungelen onze voeten,

Alsof we wachten op een nieuwe eeuw.

Ik heb een oude jas aan

Maar ik ben er nog vrij jong in.

We zullen trots verbergen, en wat erachter zit

— Ik kan de reeks gebeurtenissen niet onderscheiden.

Stil de regio Moskou,

De scherpe lucht is zoet, het geluid zal afnemen.

En alles zal erin oplossen,

Vuur zal je wimpers verbranden.

Vrede zal weer dromen op het eiland,

Waar zijn we zo ver van pijn.

Alles was al onbewust bij ons,

En de geest herhaalt het scenario uit het verleden.

De rode schijf van de zon gaat naar huis,

En we zullen op dezelfde manier verstrooien met zijn stralen.

Refrein:

Hef je hoofd op en sluit dan je ogen;

Laten we teruggaan naar de wereld waarin ik mezelf was.

Hef je hoofd op en sluit dan je ogen;

Laten we teruggaan naar de wereld waarin ik mezelf was.