Roger - Les Tit' Nassels

Au bar des amis, Roger s’est vautré A midi et demi après une dure matinée Il

regarde la pluie qui ne veut pas tomber Tout se finit… mais ça il le sait pas

Roger…

Une plume tournoie dans un ciel trop gris Les chiens aboient, tiens c’est

vendredi !

Rongé par l’désarroi et par le mépris Y’a Roger qui boit…

un dernier p’tit whisky

Au bar des amis, Roger s’est posé En ce vendredi comme pour oublier,

Ses mains asservies et sa vie ratée C’est bientôt fini… mais ça il s’en fout

Roger…

Se serrent les glottes, les poings et puis, Un silence flotte dans la rue

Saint-Denis Y’a juste les cloportes pour qui rien n’est fini;

Roger s’ravigote.

.

auprès d’un dernier demi

Au bar des amis, Roger s’est gaufré L’a plus d’appétit tous ses copains l’ont

planté !

Il voit cette jolie, qu’il ne fait qu’ignorer Il a perdu l’envie,

mais il l’a jamais eue Roger…

Au coin d’la ruelle un corbillard se gare Deviennent cruels les yeux hgards,

Un ton solennel berce le brouillard, Roger lance l’appel… sur un dernier

pinard

Au bar des amis, Roger s’est éteint, On dit comme ça c’est joli,

mais il est mort comme un chien, Le pif dans son whisky, sans âme sans chagrin

C’est sur toute une vie, que Roger s'était éteint

Au coin d’la ruelle, un corbillard se barre Deviennent sans appel les yeux

épars, Un p’tit bout d’soleil perce le brouillard Roger a lancé la pelle…

pour enterrer son histoire…

Aan de bar van vrienden wentelde Roger zich om half twaalf na een zware ochtend He

Kijk naar de regen die niet zal vallen Alles eindigt... maar dat weet hij niet

Roger…

Een veer kronkelt in een te grijze lucht De honden blaffen, hier is het

vrijdag !

Verteerd door wanorde en minachting Daar is Roger die drinkt...

nog een laatste kleine whisky

Aan de bar van vrienden landde Roger op deze vrijdag alsof hij het zou vergeten,

Zijn tot slaaf gemaakte handen en zijn mislukte leven Het is bijna voorbij... maar het kan hem niet schelen

Roger…

Bal hun glottis, vuisten en dan, Een stilte zweeft in de straat

Saint-Denis Er zijn gewoon pissebedden voor wie niets af is;

Roger vrolijkt op.

.

met een laatste helft

In de bar van de vrienden wafelde Roger hem. Hij heeft geen eetlust al zijn vrienden hebben hem

geplant!

Hij ziet deze mooie, hij negeert gewoon. Hij is de drang kwijt,

maar hij heeft het nooit gehad Roger...

Op de hoek van de steeg staat een lijkwagen geparkeerd Wreed wordend met wilde ogen,

Een plechtige toon wiegt de mist, Roger maakt de oproep... op een laatste

drank

Aan de bar van vrienden stierf Roger, we zeggen zo dat het mooi is,

maar hij stierf als een hond, de conk in zijn whisky, zonder ziel zonder verdriet

Het was meer dan een leven lang dat Roger stierf

Op de hoek van de steeg trekt een lijkwagen weg Word zonder aantrekkingskracht de ogen

verspreid, Een klein beetje zon doorboort de mist Roger lanceerde de schop...

om zijn verhaal te begraven...