Le clown - Les Tit' Nassels

Le clown est triste

Son sourire dégouline

Sur la piste… d’une arène déguisée

On t’a jeté là dans le sable

Pour pousser des rires en cascades

Hé le clown !

Faut qu’tu sois gai…

Le clown est triste

Son nez le gêne un peu

Pour renifler… ses larmes de morveux

Il est prisonnier des carreaux

Multicolores sont les barreaux

De son costume… prison dorée…

Et je suis triste

C’est moi le clown un peu

Sur la piste de la vie, de ses enjeux

Parfois on loupe un virage

Et c’est notre vie qui prend le large

On ne peut… que la suivre des yeux…

De clown is verdrietig

Haar glimlach druipt ervan af

Op het spoor... van een vermomde arena

Je werd daar in het zand gegooid

Om in lachen uit te barsten

Hé clowntje!

Je moet vrolijk zijn...

De clown is verdrietig

Zijn neus stoort hem een ​​beetje

Om te snuiven... de tranen van zijn snotaap

Hij is een gevangene van de tegels

Veelkleurig zijn de balken

Uit zijn kostuum... gouden gevangenis...

En ik ben verdrietig

Ik ben een beetje de clown

Op het spoor van het leven, zijn uitdagingen

Soms missen we een afslag

En het is ons leven dat van start gaat

We kunnen haar alleen... volgen met onze ogen...