Quinte amère - Les Tit' Nassels

La tête dans les nuages, les yeux imprégnés d’images, Rendu héros divin d’une

aventure aux mille desseins

Mais je suis tombé de haut, la tête encastrée dans un poteau, Je ne tomberai

pas plus bas, d’avenir croyez-moi …

Amourette de passage ou un amour aux mille visages, Peu importe le choix,

offrir une effusion sans effroi

Et je suis tombé sur toi, ton absence faisant mon désarroi, Je ne tomberai pas

plus bas, d’avenir croyez-moi …

A genoux, les mains croisées devant le maître vénéré, Don d’une partie gratuite,

la chose en serait bien forfuite

Et je suis tombé du ciel, pour ma foi jugée trop occasionnelle Je ne tomberai

pas plus bas, d’avenir croyez-moi …

M’empressant au troquet, troquant mon verre de thé-glacé Contre un élixir

magique, breuvage aux vertus sympathiques

Et je suis tombé comme ça, en rendant mon dernier repas, Je ne tomberai pas

plus bas, d’avenir croyez-moi …

Acceptant sans coup férir que la solution est d'écrire, Thérapie infidèle

devant la feuille qui reste blême

Et je suis tombé par terre, serait-ce la faute à Voltaire?

Je ne tomberai pas

plus bas, d’avenir croyez-moi …

Hoofd in de wolken, ogen doordrenkt met beelden, weergegeven goddelijke held van a

avontuur van duizend ontwerpen

Maar ik viel van boven, mijn hoofd zat vast in een paal, ik zal niet vallen

niet lager, voor de toekomst geloof me...

Voorbijgaande liefdesaffaire of een liefde met duizend gezichten, het maakt niet uit de keuze,

bieden een onverschrokken uitstorting

En ik viel op je, je afwezigheid verontrust me, ik zal niet vallen

lager, toekomst geloof me...

Knielend, handen gekruist voor de vereerde meester, geschenk van een gratis spel,

het zou toeval zijn

En ik viel uit de lucht, want mijn geloof als te incidenteel beschouwd, zal ik niet vallen

niet lager, voor de toekomst geloof me...

Haasten naar de bar, mijn glas ijsthee inruilen voor een elixer

magie, drank met sympathieke deugden

En ik viel zo, terwijl ik mijn laatste maaltijd aan het maken was, ik zal niet vallen

lager, toekomst geloof me...

Accepteren zonder een schot te lossen dat de oplossing is om te schrijven, ontrouwe therapie

voor het blad dat bleek blijft

En ik viel op de grond, kan het de schuld van Voltaire zijn?

ik zal niet vallen

lager, toekomst geloof me...