У Черного моря I - Леонид Утёсов

У Черного моря...

Есть город, который я вижу во сне.

О, если б вы знали, как дорог!

У Чёрного моря явившийся мне,

В цветущих акациях город!

В цветущих акациях город у Чёрного моря.

Есть море, в котором я плыл и тонул;

И на берег вытащен к счастью.

Есть воздух, который я в детстве вдохнул,

И вдоволь не мог надышаться!

И вдоволь не мог надышаться у Чёрного моря.

Вовек не забуду бульвар и маяк,

Огни пароходов живые,

Скамейку, где мы, дорогая моя,

В глаза посмотрели впервые!

В глаза посмотрели впервые у Черного моря.

Родная земля, где мой друг молодой

Лежал, обжигаемый боем.

Недаром венок ему свит золотой,

И назван мой город Героем!

И назван мой город Героем, у Чёрного моря.

А жизнь остаётся прекрасной всегда,

Хоть старишься ты или молод.

Но с каждой весною так тянет меня

В мой солнечный, радостный город!

В Одессу - мой солнечный город у Чёрного моря.

У Чёрного моря…

Aan de Zwarte Zee...

Er is een stad die ik in een droom zie.

O, als je eens wist hoe duur!

Bij de Zwarte Zee verscheen mij,

Stad in bloeiende acacia's!

In bloeiende acacia's, een stad aan de Zwarte Zee.

Er is een zee waarin ik heb gezwommen en verdronken;

En gelukkig aan land getrokken.

Daar is de lucht die ik als kind inademde,

En ik kon niet ademen!

En hij kon niet genoeg ademen bij de Zwarte Zee.

Ik zal de boulevard en de vuurtoren nooit vergeten,

Stoombootlichten leven

Bank waar we zijn, mijn liefste,

Voor het eerst in mijn ogen gekeken!

Ze keken voor het eerst in de ogen aan de Zwarte Zee.

Inheems land, waar mijn vriend jong is

Liegen, verbrand door de strijd.

Geen wonder dat hij een gouden krans heeft,

En mijn stad werd een held genoemd!

En mijn stad heette Hero, aan de Zwarte Zee.

En het leven is altijd mooi

Of je nu oud of jong bent.

Maar met elke lente trekt het me zo

Naar mijn zonnige, vrolijke stad!

Naar Odessa - mijn zonnige stad aan de Zwarte Zee.

Aan de Zwarte Zee...