Песня американского безработного - Леонид Утёсов

Ветер холодный морозит меня,

Руки больные дрожат,

Пищи и крова я не видел три дня

И не греет меня мой смешной наряд.

Слышу я окрик модных дам-зевак:

«Что ты стоишь на пути?!

Ну, дай нам пройти!

Эй ты, чудак!»

Я для Вас гнул спину с детских лет,

Я надсаживал грудь.

Кончилась работа — хлеба нет.

«Дайте мне хоть что-нибудь!»

Через реки, горы и моря

Я прокладывал путь.

В будущее счастье верил я.

«Дайте ж мне хоть что-нибудь!»

Я страдал за вас в смертельном бою,

Газ ядовитый жёг глаза.

Я на танки лез в пешем строю.

Родине честь и краса!

Вы мне говорили: «Терпи, солдат!

Храбрым воином будь!»

Вы ж мне говорили, что я ваш брат.

«Так дайте ж мне хоть что-нибудь!

Дайте мне хоть что-нбудь!»

De koude wind bevriest me

Zieke handen trillen

Ik heb al drie dagen geen eten en onderdak gezien

En mijn grappige outfit verwarmt me niet.

Ik hoor de kreet van modieuze toeschouwers:

"Waar sta je voor in de weg?!

Nou, laten we passeren!

Hé, jij gek!"

Ik heb mijn rug voor je gebogen sinds mijn kindertijd,

Ik plantte mijn borst.

Het werk zit erop - er is geen brood.

"Geef me iets!"

Door rivieren, bergen en zeeën

Ik baande de weg.

Ik geloofde in toekomstig geluk.

"Geef me iets!"

Ik heb voor je geleden in een dodelijke strijd,

Het giftige gas brandde in mijn ogen.

Ik klom te voet op de tanks.

Vaderland eer en schoonheid!

Je zei tegen me: 'Wees geduldig, soldaat!

Wees een dappere krijger!"

Je vertelde me dat ik je broer ben.

"Dus geef me iets!

Geef me iets!”