Where It's At - Leonard Nimoy

You knock upon my mind and you beg to borrow a cup of wisdom

You’ve come to seek the truth, to ask me where it’s at

I thank you for your confidence in me

And yet you see I can now draw for you in black and white a map you could

follow in your quest for that which all men seek

For each man finds that road alone

Each day as he eases himself into the stream of life

If he is lucky he may come a little nearer to the goal

I too have been a prospector wandering through the maze

Buffed by the storms and jagged rocks of life

That tore the nerve ends of my hopes and dreams

And like yours my skin was much too shield me of the inroads of my times

The big machines, the strangling crimson tape

The hate filled moats that keep us from the other seekers

Searching too for the road to where it’s at

But then, one day, the fog with in my mind began to clear

And for me the truth shown forth as brilliant as a thousand suns

I had it all along with in my grasp, the answer

So simple that I almost didn’t see it

Its love

Loving someone more than you love your self loving so much that you trust,

you give and you ask nothing in return

This is the purest form of love

And then

And this is the miracle

If the one your giving to believes as you, you’ve found it

The treasure you’ve been seeking, you’ve found out where it’s at

Je klopt op mijn geest en je smeekt om een ​​kopje wijsheid te lenen

Je bent gekomen om de waarheid te zoeken, om me te vragen waar die is

Ik dank u voor uw vertrouwen in mij

En toch zie je dat ik nu voor je in zwart-wit een kaart kan tekenen die je zou kunnen

volg in je zoektocht naar dat wat alle mannen zoeken

Want elke man vindt die weg alleen

Elke dag als hij zich in de stroom van het leven stort

Als hij geluk heeft, komt hij misschien wat dichter bij het doel

Ik ben ook een goudzoeker geweest die door het doolhof dwaalde

Opgejaagd door de stormen en grillige rotsen van het leven

Dat scheurde de zenuwen van mijn hoop en dromen

En net als die van jou was mijn huid veel te beschermend tegen de invasies van mijn tijd

De grote machines, de wurgende karmozijnrode tape

De met haat gevulde grachten die ons van de andere zoekers houden

Ook zoeken naar de weg naar waar hij is

Maar toen, op een dag, begon de mist met in mijn gedachten op te klaren

En voor mij is de waarheid zo briljant weergegeven als duizend zonnen

Ik had het allemaal in mijn greep, het antwoord

Zo eenvoudig dat ik het bijna niet zag

Het is liefde

Meer van iemand houden dan van jezelf, zoveel van je houden dat je vertrouwt,

je geeft en je vraagt ​​er niets voor terug

Dit is de puurste vorm van liefde

En dan

En dit is het wonder

Als degene die je geeft gelooft zoals jij, dan heb je het gevonden

De schat waar je naar op zoek was, je hebt ontdekt waar hij is