Tu penses à quoi ? - Léo Ferré

Tu penses à quoi?

A la langueur du soir dans les trains du tiers monde?

A la maladie louche?

Aux parfums de secours?

A cette femme informe et qui pourtant s’inonde?

Aux chagrins de la mer planqués au fond des cours?

Tu penses à quoi?

A l’avion malheureux qui cherche un champ de blé?

A ce monde accroupi les yeux dans les étoiles?

A ce mètre inventé pour mesurer les plaies?

A ta joie démarrée quand je mets à la voile?

Tu penses à quoi?

A cette rouge gorge accrochée à ton flanc?

Aux pierres de la mer lisses comme des cygnes?

Au coquillage heureux et sa perle dedans

Qui n’attend que tes yeux pour leur faire des signes?

Tu penses à quoi?

Aux seins exténués de la chienne maman?

Aux hommes muselés qui tirent sur la laisse?

Aux biches dans les bois?

Au lièvre dans le vent?

A l’aigle bienheureux?

A l’azur qu’il caresse?

Tu penses à quoi?

A l’imagination qui part demain matin?

A la fille égrenant son rosaire à pilules?

A ses mains mappemonde où tremble son destin?

A l’horizon barré où ses rêves s’annulent?

Tu penses à quoi?

A ma voix sur le fil quand je cherche ta voix?

A toi qui t’enfuyais quand j’allais te connaître?

A tout ce que je sais et à ce que tu crois?

A ce que je connais de toi sans te connaître?

Tu penses à quoi?

A ce temps relatif qui blanchit mes cheveux?

A ces larmes perdues qui s’inventent des rides?

A ces arbres datés où traînent des aveux?

A ton ventre rempli et à l’horreur du vide?

Tu penses à quoi?

A la brume baissant son compteur sur ta vie?

A la mort qui sommeille au bord de l’autoroute?

A tes chagrins d’enfant dans les yeux des petits?

A ton coeur mesuré qui bat coûte que coûte?

Tu penses à quoi?

A ta tête de mort qui pousse sous ta peau?

A tes dents déjà mortes et qui rient dans la tombe?

A cette absurdité de vivre pour la peau?

A la peur qui te tient debout lorsque tout tombe?

Tu penses à quoi?

dis,

A moi?

des fois…

Je t’aime.

Wat denk je?

's Avonds loomheid in Derde Wereldtreinen?

Naar de schaduwziekte?

Opluchting geuren?

Aan deze vormeloze vrouw die zichzelf toch overspoelt?

Tot het verdriet van de zee, verstopt op de bodem van de binnenplaatsen?

Wat denk je?

Naar het noodlottige vliegtuig op zoek naar een tarweveld?

Naar deze gehurkte wereld met zijn ogen in de sterren?

Naar deze meter die is uitgevonden om wonden te meten?

Is je vreugde begonnen toen ik zeilde?

Wat denk je?

Dat roodborstje dat zich aan je zij vastklampt?

Naar de stenen van de zee zo glad als zwanen?

Naar de gelukkige schelp en zijn parel van binnen

Wie wacht op uw ogen om hen te tekenen?

Wat denk je?

Naar de uitgeputte borsten van de moederhond?

Aan gemuilkorfde mannen die aan de lijn trekken?

Naar de herten in het bos?

Naar de haas in de wind?

Aan de gezegende adelaar?

Naar het azuur dat hij streelt?

Wat denk je?

Tot de verbeelding die morgenochtend vertrekt?

Aan het meisje dat haar pillenrozenkrans vingert?

In zijn handen de wereldkaart waar zijn lot beeft?

Aan de versperde horizon waar zijn dromen elkaar opheffen?

Wat denk je?

Naar mijn stem op de draad als ik je stem zoek?

Aan jou die wegliep toen ik je zou ontmoeten?

Alles wat ik weet en wat jij gelooft?

Wat weet ik over jou zonder jou te kennen?

Wat denk je?

In deze relatieve tijd dat mijn haar bleekt?

Aan die verloren tranen die rimpels uitvinden?

Aan die gedateerde bomen waar bekentenissen blijven hangen?

Naar je volle buik en naar de gruwel van de leegte?

Wat denk je?

Naar de mist die zijn meter op je leven laat zakken?

Tot de dood die sluimert langs de kant van de snelweg?

Tot uw kinderlijk verdriet in de ogen van de kleintjes?

Om je gemeten hartslag, wat er ook gebeurt?

Wat denk je?

Dat je schedel onder je huid groeit?

Tot je tanden al dood en lachend in het graf?

Aan deze onzin van leven voor de huid?

Aan de angst die je overeind houdt als alles valt?

Wat denk je?

zeggen,

Naar mij?

soms…

Ik houd van je.