La chambre - Léo Ferré

On m’a donné quatre vieux murs

Pour y loger mes quatre membres

Et dans ce réduit très obscur

Je voulus installer ma chambre

Pour lui donner un air coquet

Je suspendis aux murs en pente

Les diplômes que j’ai manqués

Et mes décorations absentes

Sur une table les photos

De celles qui se refusèrent

Sur des rayons les in-quarto

Des livres que je n’ai su faire

J’ai mis derrière les fagots

Les grands crus de notre royaume

Les Chambertin et les Margaux

Dont j’ignore jusqu'à l’arôme

Et dans un vaste coffre-fort

Rangées en piles régulières

Toutes les valeurs et tout l’or

Que j’aurais pu gagner naguère

Par la fenêtre se glissant

Voici qu’un doux rayon bleuâtre

Est venu remplir mon théâtre

D’un mobilier étourdissant

Voici des tapis d’ambition

Voici des tentures de rêve

Voici qu’un rideau se soulève

Sur un chevalet d’illusion

Voici des coussins de serments

Couvrant des fauteuils de promesses

Et puis des colliers de tendresse

Et des bouquets de sentiments

Voici le mirage de l’art

Voici des songes en rasade

Le divan de Schéhérazade

Et le clavecin de Mozart

La chimère en quatre secondes

Décorateur sur champ d’azur

A fait de mes quatre vieux murs

La plus belle chambre du monde

La, la, la, la

Ik kreeg vier oude muren

Om mijn vier ledematen te accommoderen

En in deze zeer donkere nis

Ik wilde mijn kamer inrichten

Om haar er flirterig uit te laten zien

Ik hang aan de schuine muren

De diploma's die ik heb gemist

En mijn afwezige versieringen

Op een tafel de foto's

Van degenen die weigerden

Op stralen de quartos

Boeken die ik niet kon doen

Ik zet achter de bundels

De grote wijnen van ons koninkrijk

De Chambertins en de Margaux

Waarvan ik de geur niet eens ken

En in een enorme kluis

Rijen in normale stapels

Alle effecten en al het goud

Dat ik een keer had kunnen winnen

Door het schuifraam

Hier is een zachte blauwachtige straal

Kwam om mijn theater te vullen

Prachtige meubels

Hier zijn ambitiematten

Hier zijn droomgordijnen

Zie, een gordijn gaat op

Op een illusie-ezel

Hier zijn eedkussens

Fauteuils bedekken met beloften

En dan kettingen van tederheid

En boeketten van gevoelens

Zie de luchtspiegeling van kunst

Hier zijn dromen in overvloed

De bank van Scheherazade

En het klavecimbel van Mozart

De chimera in vier seconden

Decorateur op azuurblauw veld

Maakte mijn vier oude muren

De mooiste kamer ter wereld

De, de, de, de