Ils ont voté - Léo Ferré

porter ma vie sur mon dos, j’ai dj mis cinquante berges

Sans tre un saint ni un salaud, je ne vaux pas le moindre cierge

Marie, maman, voil ton fils qu’on crucifie sur des affiches

Un doigt de scotch et un gin-fizz et tout le reste je m’en fiche!

Ils ont vot et puis, aprs?

J’ai la mmoire hmiplgique et les souvenirs borgns

Quand je me souviens de la trique, il ne m’en vient que la moiti

Et vous voudriez que je cherche la moiti d’un cul botter?

En ces temps on ne voit pas lerche

Ils n’ont mme plus de cul, les Franais!

Ils ont vot et puis, aprs?

C’est un pays qui me dbecte, pas moyen de se faire Anglais

Ou Suisse ou con ou bien insecte, partout ils sont confdrs

Faut les voir la tl-urne avec le gnral Frappard

Et leur bulletin dans les burnes, et le mpris dans un placard!

Ils ont vot et puis, aprs?

Dans une France socialiste, je mettrais ces fumiers debout

fumer le scrutin de liste jusqu’au mgot de mon dgot

Et puis assis sur une chaise, un ordinateur dans le gosier

Ils chanteraient La Marseillaise, avec des cartes perfores

Le jour de gloire est arriv.

draag mijn leven op mijn rug, ik heb al vijftig banken gezet

Zonder een heilige of een klootzak te zijn, ben ik de minste kaars niet waard

Maria, moeder, hier is je zoon die op posters wordt gekruisigd

Een vinger whisky en een gin-fizz en al de rest kan me niet schelen!

Ze hebben gestemd en dan?

Ik heb hemiplegisch geheugen en blinde herinneringen

Als ik me de stijve herinner, komt maar de helft naar mij toe

En je wilt dat ik zoek naar een halve kontschop?

In deze tijden zien we geen leche

Ze hebben niet eens een kont meer, de Fransen!

Ze hebben gestemd en dan?

Het is een land dat me haat, geen manier om Engels te worden

Of Zwitsers of idioot of insect, overal zijn ze verward

Moet ze zien bij de tele-urn met generaal Frappard

En hun nieuwsbrief in de ballen, en de minachting in een kast!

Ze hebben gestemd en dan?

In een socialistisch Frankrijk zou ik deze klootzakken op de been brengen

rook de lijststemming tot het mikpunt van mijn walging

En dan in een stoel zitten, computer in de keel

Ze zongen La Marseillaise, met ponskaarten

De dag van glorie is aangebroken.