Rêvé pour l'hiver - Léo Ferré

L’hiver, nous irons dans un petit wagon rose

Avec des coussins bleus

Nous serons bien.

Un nid de baisers fous repose

Dans chaque coin moelleux

Tu fermeras l’oeil, pour ne point voir, par la glace

Grimacer les ombres des soirs

Ces monstruosités hargneuses, populace

De démons noirs et de loups noirs

Puis tu te sentiras la joue égratignée…

Un petit baiser, comme une folle araignée

Te courra par le cou…

Et tu me diras: «Cherche!»

en inclinant la tête

Et nous prendrons du temps à trouver cette bête

Qui voyage beaucoup…

In de winter gaan we in een kleine roze wagen

Met blauwe kussens

Het komt goed met ons.

Een nest van gekke kussen rust

In elke zachte hoek

Je sluit je ogen, om niet te zien, door het ijs

De avondschaduwen grijnzend

Deze norse wangedrochten, gespuis

Van zwarte demonen en zwarte wolven

Dan voel je je wang gekrast...

Een kleine kus, als een gekke spin

Zal je bij de nek lopen...

En je zult tegen me zeggen: "Zoek!"

het hoofd kantelen

En we nemen de tijd om dit beest te vinden

Wie reist veel...