Paris je ne t'aime plus - Léo Ferré

Paris en crêpe de Chine comme un chagrin d’asphalte

Et les trottoirs vaincus par la téléfaction

La foule qui va boire à la prochaine halte

Je m’arrête toujours pour voir passer les cons

Paris, je ne t’aime plus

Les guitares à Paris ne sont plus espagnoles

Elles jouent le flamenjerk branchées sur le secteur

Comment veut-tu petit danser la Carmagnole

Si t’as rien dans les mains, si t’as rien dans le coeur

Paris, je ne t’aime plus

Entends le bruit que font les Français à genoux

Dix ans qu’ils sont plié, dix ans de servitude

Et quand on vit par terre on prend des habitudes

Quand il se lèveront nous resterons chez nous

Paris, je ne t’aime plus

Paris du 1er mai avec ses pèlerines

Et le beau syndicat qui reste à la maison

Ce sont les Marx Brothers oubliés par Lénine

En mil neuf cent dix-sept place de la Nation

Paris, je ne t’aime plus

Paris en manteau noir habillé par Descartes

A perdre son latin on met tout un quartier

Paris de la Sorbonne qu’ils ont pris pour un claque

Un étudiant en carte ça doit se visiter

Paris, je ne t’aime plus

Paris des beaux enfants en allés dans la nuit

Paris du vingt-deux mars et de la délivrance

O Paris de Nanterre, Paris de Cohn-Bendit

Paris qui s’est levé avec l’intelligence

Ah!

Paris quand tu es debout

Moi je t’aime encore

Parijs in crêpe de chine als een asfaltchagrin

En trottoirs verslagen door telefactie

De menigte die zal drinken bij de volgende halte

Ik stop altijd om de dwazen voorbij te zien komen

Parijs, ik hou niet meer van je

Gitaren in Parijs zijn niet langer Spaans

Ze spelen flamenjerk aangesloten op het lichtnet

Hoe wil je de Carmagnole dansen?

Als je niets in je handen hebt, als je niets in je hart hebt

Parijs, ik hou niet meer van je

Hoor het geluid dat de Fransen op hun knieën maken

Tien jaar bogen ze, tien jaar in slavernij

En als je op de grond leeft, vorm je gewoontes

Als ze opstaan, blijven we thuis

Parijs, ik hou niet meer van je

Parijs op 1 mei met zijn pelgrims

En de mooie verbintenis die thuis blijft

Dit zijn de Marx Brothers vergeten door Lenin

In Negentienhonderdzeventien Place de la Nation

Parijs, ik hou niet meer van je

Paris in een zwarte jas gekleed door Descartes

Je Latijn kwijtraken kost een hele buurt

Parijs van de Sorbonne die ze voor een klap namen

Een kaartstudent moet bezoeken

Parijs, ik hou niet meer van je

Parijs van prachtige kinderen verdwenen in de nacht

Parijs van tweeëntwintig maart en bevrijding

O Parijs van Nanterre, Parijs van Cohn-Bendit

Parijs dat steeg met intelligentie

Ah!

Parijs als je wakker bent

ik hou nog steeds van jou