Ô triste, triste était mon âme - Léo Ferré

Je ne me suis pas consolé

Bien que mon cœur s’en soit allé

Bien que mon cœur, bien que mon âme

Eussent fui loin de cette femme

Je ne me suis pas consolé

Bien que mon cœur s’en soit allé

Et mon cœur, mon cœur trop sensible

Dit à mon âme: Est-il possible

Est-il possible, le fût-il

Ce fier exil, ce triste exil?

Mon âme dit à mon cœur: Sais-je

Moi-même que nous veut ce piège

D'être présents bien qu’exilés

Encore que loin en allés

Ô triste, triste était mon âme

À cause, à cause d’une femme

Ik troostte mezelf niet

Hoewel mijn hart weg is

Hoewel mijn hart, hoewel mijn ziel

Was gevlucht van deze vrouw

Ik troostte mezelf niet

Hoewel mijn hart weg is

En mijn hart, mijn overgevoelige hart

Vertel mijn ziel: is het mogelijk?

Is het mogelijk, ware het?

Deze trotse ballingschap, deze trieste ballingschap?

Mijn ziel zegt tegen mijn hart: Weet ik het?

Ikzelf dat deze val ons wil hebben

Aanwezig zijn hoewel verbannen

Nog zo ver weg

O verdrietig, verdrietig was mijn ziel

Omdat, vanwege een vrouw