Plus jamais - Léo Ferré, Michel Hermon

Tous ces bijoux

Qui brilleront sans toi

Quand tu n' seras plus là

Tous ces voyous

Qui ouvriront leurs bras

À d’autres gosses qu'à toi

Tous ces baisers

Qui font des nuits cousues

Dans de drôles de tissus

Toutes ces pensées

Que l’on voit dans la rue

Aux bras des inconnues

Tu veux tout ça maintenant

Avant qu' tu n' sois trop vieille

Avant qu’on ne t’emporte

Derrière la dernière porte

Qu’on fermera sur tes merveilles

Maintenant

Les plaisirs qu’on achète

Avec des mains de femmes

Les sourires que l’on prête

Aux objets qu’ont une âme

Maintenant

Les voyages en voiture

Au volant d’une romance

Les parfums, les fourrures

Pour pas qu' s’enrhume la chance

Maintenant

Maintenant

Les beaux calendriers

Où le soleil s’allume

Quand le soir va tomber

Dans un lit de fortune

Maintenant

Tous ces serments

Que l’on tient pour la vie

Pour une heure, pour la nuit

Tous ces printemps

Dans le milieu du lit

Et la rose qui luit

Tous ces plaisirs

Qui allument des feux

Aux quatre coins des yeux

Tous ces plaisirs

Qui vont toujours par deux

Comme les amoureux

Tu veux tout ça maintenant

Avant qu' tu n' sois trop vieille

Avant qu’on ne t’emporte

Derrière la dernière porte

Qu’on fermera sur tes soleil

Maintenant

Les chansons que l’on chante

Avec des cris de femmes

Quand les violons s’enchantent

En vous donnant leur âme

Maintenant

Les orages d’amour

Sur des poitrines nues

Quand on va faire un tour

Au bout d’un inconnu

Maintenant

Maintenant

En attendant, inquiète

Et pleurant sous les rires

Qu’une horloge indiscrète

Vienne tout bas te dire

«Plus jamais»

Al deze juwelen

Wie zal stralen zonder jou

Als jij weg bent

Al deze misdadigers

Wie zal hun armen openen

Aan andere kinderen dan jij

Al die kussen

Wie maakt genaaide nachten

In grappige stoffen

Al deze gedachten

Wat zien we op straat

In de armen van vreemden

Je wilt het nu allemaal

Voordat je te oud bent

Voordat we je meenemen

Achter de laatste deur

Dat we je wonderen zullen afsluiten

nutsvoorzieningen

De geneugten die we kopen

Met vrouwelijke handen

De glimlach die we lenen

Naar objecten die een ziel hebben

nutsvoorzieningen

auto reizen

Een romance aansturen

Parfums, bont

Zodat geluk niet verkouden wordt

nutsvoorzieningen

nutsvoorzieningen

mooie kalenders

Waar de zon schijnt

Wanneer de avond valt

In een geïmproviseerd bed

nutsvoorzieningen

Al deze eden

Die we voor het leven vasthouden

Voor een uur, voor de nacht

Al deze veren

In het midden van het bed

En de stralende roos

Al deze geneugten

Wie maakt vuur?

In de vier hoeken van de ogen

Al deze geneugten

die altijd in paren komen

Zoals de geliefden

Je wilt het nu allemaal

Voordat je te oud bent

Voordat we je meenemen

Achter de laatste deur

Dat we zullen sluiten op jouw zon

nutsvoorzieningen

De liedjes die we zingen

Met vrouwenkreten

Wanneer de violen betoverd zijn

Je hun ziel geven

nutsvoorzieningen

hou van stormen

Op blote borsten

Als we gaan rijden

Na een vreemdeling

nutsvoorzieningen

nutsvoorzieningen

Ondertussen bezorgd

En huilen van het lachen

Dan een indiscrete klok

Kom naar beneden om het je te vertellen

"Nooit meer"