Les romantiques - Léo Ferré

Ils prenaient la rosée pour du rosé d’Anjou

Et la lune en quartiers pour Cartier des bijoux

Les romantiques

Ils mettaient des tapis sous les pattes du vent

Ils accrochaient du crêpe aux voiles du printemps

Les romantiques

Ils vendaient le Brésil en prenant leur café

Et mouraient de plaisir pour ouvrir un baiser

Et regarder dedans briller le verbe «aimer»

Et le mettre au présent bien qu’il fût au passé

Ils ont le mal du siècle et l’ont jusqu'à cent ans

Autrefois de ce mal, ils mouraient à trente ans

Les romantiques

Ils ont le cheveu court et vont chez Dorian Guy

S’habiller de British ou d’Italiâneries

Les romantiques

Ils mettent leurs chevaux dans le camp des Jaguar

En fauchant leur avoine aux prairies des trottoirs

Avec des bruits de fers qui n’ont plus de sabots

Et des hennissements traduits en «stéréo»

Ils mettaient la Nature au pied de leurs chansons

Ils mettent leur voiture au pied de leurs maisons

Les romantiques

Ils regardaient la nuit dans un chagrin d’enfant

Ils regardent l’ennui sur un petit écran

Les romantiques

Ils recevaient chez eux dans les soirs de misère

Des gens «vêtus de noir» qu’ils prenaient pour leurs frères

Aujourd’hui c’est pareil mais, fraternellement

Ils branchent leur destin aux «abonnés absents»

Ze namen de dauw voor Rosé d'Anjou

En de maan gevierendeeld voor sieraden van Cartier

de romantici

Ze leggen tapijten onder de poten van de wind

Ze hingen crêpe aan de zeilen van de lente

de romantici

Ze hebben Brazilië verkocht terwijl ze koffie dronken?

En stonden te popelen om een ​​kus te openen

En kijk erin schitteren het werkwoord "liefde"

En zet het in de tegenwoordige tijd al was het in de verleden tijd

Ze hebben het kwaad van de eeuw en hebben het tot honderd jaar oud

Eens van dit kwaad stierven ze op dertigjarige leeftijd

de romantici

Ze hebben kort haar en gaan naar Dorian Guy

Kleed je in Britse of Italianen

de romantici

Ze zetten hun paarden aan de kant van de Jaguars

Maaien hun haver naar de trottoirweiden

Met geluiden van strijkijzers die geen hoeven meer hebben

En hinnikt vertaald naar "stereo"

Ze zetten de natuur aan de voet van hun liedjes

Ze zetten hun auto aan de voet van hun huizen

de romantici

Ze keken naar de nacht in kinderlijk verdriet

Ze kijken naar verveling op een klein scherm

de romantici

Ze vermaakten zich thuis in de avonden van ellende

Mensen "in het zwart gekleed" die ze voor hun broers hielden

Vandaag is het hetzelfde, maar broederlijk

Ze pluggen hun lot in "afwezige abonnees"